دوست عزیز خانم یا آقای

کرده ام. در مورد آقای ائلیار لطفا به این اظهارات ایشان توجه کنید: «کسانیکه «عشیره پرستی و ناسیونالیسم» را به دیگران ایراد میگیرند خود از «عشیره پرستی فارسی و ناسیونالیسم فارسی» در جلد « ایران و ایرانی و شهروند» یا حتی «جهان وطنی» دفاع میکنند. اینجا « دفاع از حقوق» را اینها «انک عشیره، پان، ناسیونالیسم» میزنند و « عشیره پرستی و پان گرایی» خود را «پنهان» میکنند. اینها جرئت بیان خواست « تمامیت ارضی پرستی، عشیره پرستی و ناسیونالیست و پان ایرانیست بودن» خود را ندارند. و همینطور «کوروشیست» بودن خود را نه درک میکنند و نه جرئت بیان آنرا دارند» هر کسی می تواند بفهمد که از نظر ایشان یکی از آن "کسانی که" من هستم. یعنی ایشان فقط برای اینکه مرا همصدا و همراه خود نمی داند، نه تنها نیت خوانی می کند، بلکه مدعی است که من نادانم و «کوروشیست بودن خود را درک نمی کنم!» ایشان به کاربری بنام وغ وغ صاحاب می گوید: «وقتی شما نگاه «قبیله کوروشی» دارید چرا دیگران نداشته باشند؟» و لی در برابر سؤال کاملا منطقی وغ وغ صاحاب که می پرسد: «کجای نوشته من ناظر به « نگاه کوروشی ِ » من است؟ » خود را مکلف به جوابگویی نمی داند. آقای ائلیار دائما دم از لزوم گفتگو می زند (که حرف کاملا درستی است) ولی آیا از نظر شما به عنوان یک ناظر بی طرف این روش مدنی گفتگو است؟ در این سایت به دهها نفر تهمتهای از بیخ و بن دروغ زده شده است و هیچکس از مسئولین سایت از نویسنده درخواست سند نکرده است، ولی هنگامی که نوبت به شادروان هیت می رسد، آقای ائلیار از آقای تبریزی درخواست سند می کند. اینها از نظر من رفتاری هستند که به رفتار عشیره پرستان بسیار نزدیکند و اگر بخواهم همه مثالهایم در باره ایشان را برای شما بنویسم، مثنوی هفتاد من کاغذ می شود. پس از من بپذیرید که من نه غرض شخصی دارم و نه آقای ائلیار را اصلا می شناسم. ولی معتقدم که ایشان با چنین رفتار و چنین گفتمانی در کنار عشیره پرستان قرار می گیرد و آب در آسیاب آنها و نفت در آتش نژادپرستان می ریزد. من نگران انسانهای این آب و خاکم و خونهایی که در آینده در اثر اقدامات امروز ما بزمین خواهند ریخت. برای من فرقی نمی کند که این کشته شدگان ترکی حرف بزنند یا فارسی یا کردی یا عربی، زیرا من خوشبختانه از قید وبند قبیله و عشیره رها شده ام و سعی می کنم خودم را به عنوان "انسان" تعریف کنم. امیدوارم توانسته باشم تا حدی دلائل برخوردم با آقای ائلیار را برای شما تشریح کرده باشم. زنده باشید