اگرچه گرداننده گان چنین

اگرچه گرداننده گان چنین محافلی بطورعام، و به رسم روز، و در ظاهر از دمکراسی و حقوق بشر کلی گوئی میفرمایند، اما اگر کسی ته دلشان را بکاود، در اعماق روح و جانشان! فریاد گوشخراش خدا، شاه، میهن، زمان شاهنشاه آریامهرمعدوم، بزرگ ارتشداران، خدای خدایگان، و ملت واحد آریا، زبان واحد ایرانفارس، و قبضه اختیارات تقریبا هشتاد میلیون ملل به زنجیر کشیده شده آن، در دست عده ای مفتخور، و تمامیت خواه، شنیده خواهد شد. اگر کسی وجدان بشر دوستی نداشته باشد، و احترام به حقوق زبانی، ملی ـ مدنی، و آزادیهای سیاسی و به رسمیت شناختن اقلیم جغرافیائی ملل موجود، و خلقهای آن را، کشک هم بحساب نیاورد، و برعکس مدام پز دمکراسی بدهد، نتیجه اش همین در جا زدن سی و پنچ ساله چیز دیگری نمیشود. اما از حق نباید گذشت، که چنین دید و باز دید هائی برای تجدید دیدارهای غبار گرفته، و خوردن و نوشیدن و گپهای طولانی خوب است. و اگر چندین