Skip to main content

دوست گرامی بهنام چنگالی،

دوست گرامی بهنام چنگالی،
Anonymous

دوست گرامی بهنام چنگالی، واکاوی شما دراین مقاله ستایش انگیز است. سرمایه نئولیبرال وبازار فراملیتی در اروپا، مخالفت قشرهایی ازجامعه اروپا را برانگیخته. اما مقاومت ومخالفت در برابر این ساختار بیرویه را میتوان تنها به عهده کارگران واز آن بدتر، چپ وکمونیست گذاشت؟ فراموش کردن لایه های گوناگون مردم جامعه یک اشتباه "مادرزاده" کمونیستی است. در هیچ روزنامه معتبر اروپایی هنوز به مقاله ائی برخورد نکرده ام که انتقاد خودش را از گسترش نئولیبرال سرمایه از دریچه کمونیسم ویا دادهای آن ببیند. وشگفت انگیز آنکه موفقیت آنها در روشن کردن، وبه جنبش آوردن مردم پائین نیست. پس آن چه چیزیست که ما هنوز که هنوزاست فراموش میکنیم؟ چرا درهر مقاله یاد رفیق قدیمی می افتیم که نتوانست از زیر عمل جراحی زنده بیرون بیاید. آیا میشود کارگران اروپائی را که بیشترشان مرفه هستند ویا کارگران کشورهای درگذر رشد را که در خم بدست آوردن

مزد عقب افتاده خوداند بر علیه نئولیبرال سرمایه شوراند؟ آیا احزاب کمونیستی اروپا که در انتخابات تنها ۲تا۴درصد رأی میآورند قادر به حل این مهم هستند؟ چشمبراه پاسخ شما وبا درود