«لورlor» واژه ی آذربایجانی به
آ. ائلیار
«لورlor» واژه ی آذربایجانی به معنی «شیر دلمه یا بسته شده » و «شورşor نیز = دوغ بریده و آبکش شده» است. و هر دو ظاهراً کمی به هم شبیه اند. در زبان ترکی آذربایجان، کسی که تفاوت پدیده ها را درنمی یابد میگویند« او هنوز فرق "لورlor " و "شورşor" را نمیداند. حال وضع فکری این نویسنده ی فمنیست هم چنین است. فرق نگار پیشمرگه را با زن داعش نمیداند. و نه تفاوت سلاح شان را درک میکند و نه شرایط شان را و نه آمال شان را. هر دو را با یک دستکش آب میکشد. «هر ایکی سینده بیر الجکه نن یویور!» آدم چنان وا میماند که کم میماند به احوالات اینان «زار-زار» بگرید! ساغ الینن سول الینی تانیمیر. ایکی آتین آرپا سین بؤله بیلمیر=دست راست و چپ اش را تشخیص نمیدهد،جو دو اسب را نمیتواند تقسیم کند به «زنان خاورمیانه تئوری صادر میکند»!
این تئوری بافیها- در این مقاله- از یک سو بازتاب دوری از شرایط عینی ست که زنان کرد در آن گیرکرده اند، و از سوی دیگرانعکاس دغدغه ی «تعیین سرنوشت کرد ها بدست خودشان »است. یعنی «ترس از جدایی»! دو عامل «ترس و دوری از شرایط» افکار مقاله را بهم بافته است. نویسنده با دستمالی محکم جلو چشمان خود را بسته است! مسایل را چنان بهم در آمیخته که انگارمواد غذایی هستند و باید در قابلمه بهم زده شوند. تا مثلاً آشی چیزی درست شود.چون هیتلر از اسلحه استفاده میکرد پس جنبش مقاومت در آلمان نباید دستش را به اسلحه آلوده میکرد. لازم بود شعار جنگ کثیف است ، میداد. شرایطی هست که کثافت جنگ را با جنگ رفع میکنند. مثل جنگ اسپارتاکوس در مقابل جنگ برده داران. یا جنک کردها در برابر جنگ داعش. یا جنگ جنبش مقاومت در برابر جنگ هیتلر.و... کی میگوید جنگ عادلانه وجود ندارد؟ جنگ کوبانی در برابر داعش یا آمرلی در برابر آن یا ویتنام در برابر آمریکا عادلانه به معنای «دفاع از خود» نبود؟ مگر آزادی شهر آمرلی از محاصره ی داعش از لوله تفنگ برنخواست؟یا آزادی استالینگراد از دست هیتلر؟ زمان و مکانی هست که آزادی از لوله تفنگ بر میخیزد و شرایطی هست که بر نمی خیزد. «حبه نی دوببه اوخوما»! «"هر" را " بر" نخوانید». نویسنده به تفکر ایده لوژیک دیگران ایراد میگرد بدون اینکه به اندیشه «ایده لوژیک خود -فمنیسم- بیندیشد». نهایتها را حساب کنیم نهایت ایده لوژی فمنیسم نه «جنبش و آزادی زن و برابری» ست که این مسایل با فمنیسم ارتباطی ندارد، بل نهایت فمنیسم فمونازیسم و فموفاشیسم است! هیچ به پرتگاه خود اندیشیده اید؟ اشتباه نگار پیشمرگه و زنانی مثل او در این است که نمی توانند «حقوق را از ناسیونالیسم جدا ببینند».همان طور که شما نمی توانید «حقوق را از ایده لوژی فمنیسم جدا بیابید». زنان و دختران کرد بیشتر جوان اند و کم تجربه در «اندیشه و تفکر» ولی شما چرا نمی توانید تفاوت مذکور را بیابید؟و به ورطه ی فموفاشیسم می غلتید؟ آیا شما هم کم تجربه در اندیشیدن هستید؟ یا مشکل دیگری دارید؟ اکنون زنان کرد سمبل مقاوت در برایر استبداد و جنایت علیه بشریت اند.با تمام اشکالاتی که دارند. چرا نباید سمبل های مقاومت نشان داده شوند؟ بزدلی و تسلیم و بردگی و فروخته شدن در بازار «برده فروشان» خوب و شایسته است؟ بفرمایید به دختران کوبانی بگویید اسلحه کثیف است آنها را از خود دور کنید. میدانید برایتان چه جوابی میدهد؟ و کی برایتان دست میزند؟ داعش برایتان خیرمقدم میگوید. چون راهش را هموار کرده اید. اکنون که در برابر «مادر داعش» حکومت ایران «سیاست مبارزه ی مسالمت آمیز و خشونت گریز» صحیح است به علت آن است که شرایط «مبارزه ی مسلحانه» وجود ندارد. هرگاه چنین شرایطی پیش آید «بدون تردید مردم» به آن متوصل خواهند شد. و مسئله خود را در صورت عدم حل از راه مسالمت با اسلحه حل خواهند کرد و هیچ نیرو و نظریه ای نخواهد توانست جلو این کار را بگیرد. دو انقلاب ایران و جنبشهای مختلف این تجربه را اثبات کرده اند. مشکل 36 سال حکومت داعشی-جنایت و خون- اعدامهای هرروزه- آزار و شکنجه ی مردم ایران - خاورانها- در صورت عدم فونکسیون روش مسالمت تنها مسلحانه حل خواهد شد. کسی نخواهد خواست که مثل گوسفند قربانی شود. اینکه دموکراسی-رفع تبعیض- آزادی وعدالت اجتماعی با اسلحه به چنگ نمیاید مانع آن نیست که مردم خود را از چنگ «مادر داعش» با اسلحه رها نکنند.هر گاه شرایط لازم بداند آزادی از چنگ این هیولا از لوله تفنگ بیرون خواهد آمد.جنگ عادلانه جنگ خلق برای دفاع از حق حیات خود است.در زمان و مکانی که هیولایی میخواهد جنایت علیه بشریت راه بیندازد. مسئله شما تبعیض زنان نیست،ترس از «مبارزه ی ملیتها» علیه تبعیض مضاعف است.این ترس را زیر چتر «انتشار عکسهای زنان مسلح کرد» مخفی نکنید. ادامه در کامنت دیگر.