مسئله «استقلال» به معنای «جدایی» در جامعه سیاسی ایران مطرح است. این مسئله را نمی توان ندیده گرفت، و به آن نپرداخت.صاحبان این فکر و راه حل پا به دیالوگ گذاشته اند و سخن خود را مطرح میکنند. ضروریست که پاسخ «اقناعی» دریافت کنند.نمیشود گفت «این حرف را نزنید». تنها پاسخی که من یافته ام « داشتن استقلال طبق قانون» در نظام غیر متمرکز از جمله فدرالیسم است.همه واحدها در فدرالیسم استقلال در انجام وظایف قانونی خود دارند. نمونه اش آلمان و یا جاهای دیگر در اروپاست.براین اساس نیز نوشته ام :« من استقلال را در فدرالیسم می جویم». اینجا استقلال با جدایی تفاوت اساسی می یابد. و جدایی خواه میتواند «استقلال انجام امور محلی» را در سیستم کشور بجوید و به دنبال جدایی نباشد. در چنگ ایده ی ناسیونالیسم جدایی خواه گیر نکند.مردمان ایران دچار پراکندگی و نزاع های داخلی نشوند. اگر کسی راه حل بهتری دارد لطفاً ارائه بدهد.
اکنون این گروه کرد حین درگیری« دو نفر» را کشته و یکی هم «سرباز وظیفه » بوده. خودش هم دردرگیریهای مختلف دهها کشته داده. چشمان خانواده ها در هر دو سو گریان است و کودکان و مادران داغدار. و همسران. اکثراً هم جوانند. گلهای زندگی و سازندگان جامعه. دریغا که نابود شدند. با هیچ و پوچ. گروهی ست جدایی خواه . استقلال را در جدایی میخواهد. راه حل مشکل چیست؟ به من نپرید، به مشکلات پاسخ اقناعی بدهید. احساس وظیفه کنید در برابر زندگیها. و کودکان و همسران. راه حل چیست؟ من پاسخ خود را داده ام. بدنبال پاسخ و راه حل بهتر باشید. 5 حزب و گروه کردی از جمله کومله و حزب دموکرات کردستان ایران بر اساس مصاحبه ی کادر این گروه، نشستی برگزار کرده اند . معلوم نیست با حرکت نظامی گروه موافق بوده اند یا نه. «حرکت نظامی» در این اوضاع و احوال را آیا درست می دانستند یا نه؟ و «خط اختلاف آفرینی» آنرا تأیید میکردند یا نه؟ بهر صورت « کل حرکت این گروه و مانندهای آن غلط است» و دلایل آنرا هم در مقاله نوشته ام. اگر میتوانند از خود دفاع کنند.