نظر دوستان در کامنتها نشان

اما این دوستان متوجه نیستند. و مدام بر طبل سیاست تخیلی خود میکوبند. در خیال و با حروف ایران بزرگ-کردستان بزرگ-آذربایجان بزرگ- و غیره درست میکنند. اینان در اسارت آرزوهای غیر عملی خود هستند. سیاست درست عملی اکنون «مبارزه برای حقوق برابر- دموکراسی- عدالت اجتماعی برای مردم جامعه با همبستگی همه ی ستمکشان» است. آرزوهای طول و دراز شاید روزی و روزگاری شرایط اش فراهم شود و تحقق یابند اما اکنون مرحله «اختلاف اندازی روی آرزوها» نیست. و حتی وقت عمل با این آرزوها و تخیلات نیست. حرکت در جهت تخیلات موجب شکست جنبشهاست.حکومت هم توسط عوامل خود این حرکت را تا میتواند تقویت میکند که جنبشها شکست بخورند.یکی تان بیایید مردم را به ترکستان بفرستید. یکی تان بیایید مردم را به هندوستان بفرستید.یکی تان بیایید به عربستان بفرستید. از ایران هم 7 کشور بسازید. با مردم وجود نداشته! کسانی را هم که جواب «نه» میدهند مثل «داعش 57» نابود کنید. میدانید چه کار دارید میکنید؟ نه، نمی دانید. اگر می دانستید به دنبال سیاست های آرمانگرایانه و تخیلی راه نمی افتادید. هیتلر هم به دنبال سیاست تخیلی بود. میدانید یانه؟. نه نمیدانید. خیال میکنید این راهها جدا از راه هیتلر است. اما سخت در اشتباهید. هیتلر سیاست «ناسیونالیسم و سوسیالیسم - و عظمت طلبی» را پیشه کرده بود. عین دوستان افراط گر ما. اول راهی که افراط گران میروند راه جنگ داخلی سوریه است و آخرش راه هیتلر. کلاه خود را قاضی کنید و عمیق بیاندیشید.