Skip to main content

تهرانی گرامی، راه انسانی برای

تهرانی گرامی، راه انسانی برای
آ. ائلیار

تهرانی گرامی، راه انسانی برای آزادی اصول جهان شمول خود را دارد. برای آزادی خود نمی توانی کودکان مدرسه را گرو گان بگیری. نمی توانی در ایستگاه قطار مردم را منفجر بکنی و کارهای ضد انسانی دیگر. که «در چچن ناسیونالیست های اسلامی» انجام داده اند. از این راه نه تنها کمونیستها حتی غیر کمونیستها هم نمی توانند دفاع کنند. این راه «داعش و آدمکشان» است. در چچن
این گروهها سیاست میکنند. نه مردم و زحمتکشان. در کوبانی از این اعمال ضد انسانی خبری نیست. آنها از آزادی و استقلال مردم یک شهر در برابر « قاتلان و مرتجعان داعش» دفاع میکنند. این است که جهان از آنها حمایت میکند. از کار ضد انسانی به هر نامی که باشد نمی شود دفاع کرد. چه به نام وطن و چه به نام دین و مکتب. عقیده لازم است در خدمت آسایش و آزادی و رفاه انسانها باشد نه بر عکس. جنگ و کشتار و زور گویی و زندان برای اینکه عقیده ی خود را به دیگری تحمیل کنی

قابل حمایت نیست.در هیچ جا. اینجا سخن از کوبانی ست نه کار های همه ی کردان در منطقه. کسی نگفته به «ترکمنها» ظلم شده خوب است. ستم از طرف هرکسی باشد خلاف است و غیر قابل دفاع. اگر شما منبعی دارید که نیروهای نظامی کوبانی کار خلافی کرده اند لطفاً معرفی کنید. انسان میتواند از کارهای انسانی حمایت کند نه از کارهای ضد انسانی. چچن -بوسنی- یا جای دیگر- اگر کار انسانی انجام دهد حمایت میشود. متأسفانه اینها قابل حمایت نیستند.فقط نیروهای آزادیخواه که خواست خود را از راه انسانی و مسالمت و احترام به آزادی دیگری پیش برند کارشان قابل حمایت است. کسی که به دیگری «زور» میگوید قابل حمایت نیست.داعش هم آزادی میخواهد ولی از راهی که جهان می بیند. و آن را رد میکند. و حتی مسلحانه در برابرش میایستد. حق خواهی،آزادی خواهی، حق حیات داشتن و...همه ی اینها راه انسانی لازم دارند وگرنه مسلحانه جلو آدم را میگیرند. چپ ها در بن بست نیستند - جبهه ی مشترک تشکیلاتی ندارند. اما عملاً متحد هستند روی مسایل حوزه ی خودشان. اینها برای اینکه بهتر تأثیر گذار باشند لازم است جبهه ی مشترک سازمانی داشته باشند. چپ ها دارند سازمان بزرگ خود را پیش می برند که تشکیل بدهند. اما این کافی نیست . ایران به جبهه چپ نیز نیاز دارد. کامنت پیشین من در این رابطه است که حرکت دیرهنگام آنها را نقد کرده ام.