.

آقای محمد احمدی زاده با احترام باید بگویم زبان آذربایجان ایران زبان بایاتی ها است. زبان شهریار،ساحر، علی رضا اوختای ، سهند است. در آن طرف آب زبان صمد ورغون، و دیگران . زبان ما زبان کوچه و بازار شهرهای آذربایجان، ادبیات شفاهی کودکان، زبان مردم روستاها است. لغات ، جمله بندی های خودمانی در شهر و روستا، مخصوصاً در بایاتی ها راه را برای نویسندگان مردمی گشوده است. آثار ترکیه در جمهوری آذربایجان ترجمه میشوند. جملات و فرمول بندی های جمله ها در هر منطقه فرق میکند. (طبیعی کی» ،اسکی،پیلان،ایشید،قارشی،ئنی وئرسیاسیا،...)استعمال اینها در یک متن کوتاه ، و دوری کردن از زبان شیرین و معمولی و صحبت خودمانی مشکل نوشته شما است. ساپیق را ما گؤزی (یا گؤزو) ایری میگوییم. اما با این همه که شما زحمت کشیده و متن را به دو زبان آماده کرده اید صمیمانه از شما تشکر میکنم.