Skip to main content

محمد احمدی زاده عزیز،

محمد احمدی زاده عزیز،
آ. ائلیار

محمد احمدی زاده عزیز،
-خودم کامنتهای مطالب شما را نگاه میکنم. و اجازه نمیدهم کسی توهینی به شما روادارد. ولی در کل وضع کامنتها خوب نیست. اما شما از بابت عدم توهین خیالتان راحت باشد.
- نقد ها را هر چند گزنده هم باشند بهتر است تحمل کنیم. و رویشان فکرکنیم.
-خودتان ملاحظه میکنید که چه چیزهایی برای من می نویسند و همه را هم خودم اجازه انتشار میدهم.
-اگر دوست داشتید شما می توانید بحث خودتان را پیش ببرید مانعی نیست. راهش آن است که کلیت بحث را با زبان فارسی انجام دهید و مثالها را به زبان ترکی. نیازی به ترجمه ی مثالها یا برخی توضیحات نیست. راحت باشید. شاید کسانی هم علاقمند شدند بحث را ادامه دادند. خوب است و ضروری.میشود چیزهایی یاد گرفت.

- در مورد عدم پاسخگویی ادبیات سنتی به نیاز روز باشما موافقم. منظور من از «زبان و ادبیات مردم و کلاسیک» آن نیست که در این چهار چوبه ماند،نه این چهارچوبه ضرورت دارد بشکند -از همه لحاظ. قالب-فکر-زیبایی شناسی-استیل- واژه ها و خیلی چیزهای دیگر. و در این 35 سال هم در این زمینه کار شده. نیاز روز بود. خوب است.اما من استیل و شیوه ایکه در « نثر یا شعر» جا افتاده باشد، نمی بینم.

- منظورم آن است که ما نیازی به واژه ها و اصطلاحات غریبه-نامأنوس- که به زبان ما تعلق ندارند، نداریم. فکر میکنم ما همه چیز داریم. منهای چیزهای استثنایی. یعنی معیار من آن است که قبل از نوشتن یک واژه از خود می پرسم «آیا ما این واژه را بکار می بریم یا نه؟ اگر نمی بریم بجای آن چه استعمال میکنیم؟ واژه سازی هم مد نظرم هست. اگر چیز درستی یافتم میاورم.»

- مطلب خود را بفرستید. هر طور خواستید بیرحمانه نقد کنید و ملاحظه ی چیزی یا کسی را نکنید. از نقد بیرحمانه و رک خوشحال میشویم.