ایده ی «کردستان بزرگ » ضرورت
آ. ائلیار
ایده ی «کردستان بزرگ » ضرورت یا تصادف واحتمال؟
مقوله ی فلسفی «ضرورت» به معنای آن است که چیزی بر اساس «ماهیت درونی شئی یا پدیده» طبق قانون علیت، باید حتماً به یک ترتیب معین رخ بدهد و نه به ترتیب دیگر.
اما تز کردستان بزرگ ، برای تحقق به هزار یک علت و معلول و شرایط بستگی دارد که تحقق بیابد یا نیابد-ناقص رخ دهد ، یا به یک فرم دیگر تحقق پذیرد و یا اصلاً حذف شود. بر این اساس این ایده نه یک ضرورت بل یک «احتمال» است.
ضرورت نامیدن آن خیال بافی ست. چنین چیزهایی جزو مقولات فلسفی تصادفات و «احتمالات» جای میگیرند.
استراتژی برگزیدن یک «ایده ی احتمالی» و دور از ضرورت و شرایط عینی خودکشی ست. شعار کردستان بزرگ ضرورت تاریخی ، نشانه عدم درک فلسفی مقوله ی ضروت است و خودفریبی.
افتادن سیب از درخت بر روی زمین یک ضرورت است ولی اینکه سیب در بازار فروخته شود یا در زیر درخت خورده شود یک تصادف و احتمال است.
تصادف سیستم معینی ست که جنبه خارجی دارد و به عوامل فرعی بستگی دارد.و با ماهیت شئی بیگانه است.
استراتژی برگزیدن یک «ایده ی احتمالی» و دور از ضرورت و شرایط عینی خودکشی ست. شعار کردستان بزرگ ضرورت تاریخی ، نشانه عدم درک فلسفی مقوله ی ضروت است و خودفریبی.
افتادن سیب از درخت بر روی زمین یک ضرورت است ولی اینکه سیب در بازار فروخته شود یا در زیر درخت خورده شود یک تصادف و احتمال است.
تصادف سیستم معینی ست که جنبه خارجی دارد و به عوامل فرعی بستگی دارد.و با ماهیت شئی بیگانه است.