من قصد دخالت در امور مدیریّت

پیشتازان تُرک آذری در لباس دمکراسی، مجاهد، کمونیست، سلطنت طلب، ایران دوستی، سکولاریسم، حق تعیین سرنوشت خویش، و با استفاده از هر ابزار، اهداف قومی و اقتدارگرایی فئودالیته خود را به پیش برده و می برد، ولی هر گاه که در تاکتیکهای مذکور با شکست مواجه میشود و یا به عبارتی دست آنها رو میشود، با تغییر موضع مانند گذشتگان خود در پشت دین اسلام و اسلامگرایی سنگر میگیرند، فرهنگ و تمدن جوامع تُرکی بدون دین اسلام دچار بحران جدی خواهد بود و آقای آ. ائلیار امروز هم دچار این بحران هویّتی و سیاسی است. اوّلین و آخرین سنگر و زیربنای اندیشه گری افراد پیشتاز جوامع تُرک تباری دین اسلام و اسلامگرایی در هر شکل و گونهء بوده و خواهد بود.
نماد این اندیشه را بخوبی میتوان در پروسهء حکومتی و اجتماعی در ترکیه دید، عثمانیان بر اساس دین اسلام هویّت و تمدن سازی کردند، کمال آتاتورک آنرا بر اساس ناسیونالیسم تُرکی و لائیسیته تغییر داد، و پس از آن رویکرد به دمکراسی و پیوستن به اروپا در برنامه حکومتهای ترکیه قرار گرفت. و دست آخر امروز بازگشت به اسلامگرایی بنیادگرا در کنار داعش است. جامعهء پیشتاز تُرک آذری با فضای روشنفکری راسیونال، و با فرآیند عصر روشنگری و تئوریهای دمکراسی فاصلهء زیادی دارد، پشت " نقد علمی دین آری، توهین به دین نه ! " آقای آ. ائلیار مسائل دیگر و اهداف دیگر پنهان است. که پی بردن به آن بسیار آسان است. امید بر آن است که این بازگشت به سیاست ورزی کور و این انحطاط در اندیشه گری آقای آ. ائلیار، ایشان را به جبهه های جنگ داعش نفرستد. دین یک پدیدهءِ غیر علمی و متافیزیک است که در زمانی خاصی از دوران تکاملی برجسته بوده است و اندیشمندان در عصر رفرماسیون و روشنگری آنرا بشکلی رادیکال از دور خارج و آنرا به زیر مجموعه ای از فرهنگ سنتّی تبدیل کردند، داده های انسان دوستانه در دین و مذهب در شکل هزار بار بیشتر آن بصورت قانونمند و با پشتوانه در تئوریهای دمکراسی و در ساختاهاری حکومتی مدرن امروز و در قوانین حقوق بشر امروز هست، عصر دین و دین داری به پایان رسیده است، جوامع تُرکی ازجمله آقای آ. ائلیار بر شاخه ای نشسته است که سالها از تنهء تمدن جهانی بریده شده است.