اژدرجان؛
من با سخن گفتن شما و هر کس دیگر مشکلی ندارم؛ مشکل من اینست که شما بار کلمات را نمی خواهید بشنوید. از قیمومیت نفر سوم سخن گفتم. این یک روحیه قبیله ای در برخورد به مسائل است که انسان را نابینا می کند و ... ما در گذشته مباحثاتی داشتیم (علنی و درونی) که من به آنها باز نمیگردم.
شما و ائلیار ظاهرا دو گونه به مسائل می نگرید. تاکید و کوشش شما همواره تغییر صورت مسئله و شخصی کردن مسائل است ولی نگاه ائلیار سیاسی - اعتقادی است.
مسئله توهین به اسلام از طرف ائلیار طرح شد و چون چنین چیزی نه از طرف ائلیار و نه از سوی دیگری قابل اثبات نبود؛ شما صورت مسئله توهین به اسلام را به توهین شخصی تغییر دادی و اینگونه آغاز کردی که:
پیش از همه باید در نظر داشت که خشونت کلامی مقدمه و بستر خشونت فیزیکی است.
متاسفانه ما به وفور شاهد خشونت کلامی در گفتار و نوشتار در میان ایرانیان هستیم. و ...
کجا به اسلام توهین شده است؟ به محتوای توهین بپردازید تا مرزهای نقد، انتقاد، نفی و توهین صراحت یابد!
و در پایان بمن بگوئید مگر می شود به یک دین توهین کرد؟
به پیامبران، امامان؛ ایدئولوگ ها، سیاستمداران، احمد خاتمی، محمد خاتمی، سیدعلی خامنه ای می توان توهین کرد ولی توهین به دین را شما تشریح کنید که چگونه است؟
براستی که ایران کشور شگقتی هاست؛ کسانی را در دامان خود پرورانده که برای پاسداری از "احترام" دین اسلام حنجره های شان را پاره کرده؛ ولی خود ایران را لکاته خطاب می کنند؟!!!
اژدرجان؛ من سخنی را که قبلن نوشتم تکرار می کنم:
"اگر بحث نظری دارید در خدمت هستم، وگرنه لطفن از گردوخاک بپا کردن و حاشیه پردازی خودداری کنید!"
من علاقه ای ندارم یک سایت سیاسی را به مثنوی هفتاد من تناقضات دیگران تبدیل کنم و اجازه دهید سکوت کنم!!!
صورت مسئله اینست که؛
توهین به اسلام کجا و چگونه صورت گرفته است؟