Skip to main content

فروریخت رژیمهای سیاسی بچند

فروریخت رژیمهای سیاسی بچند
Anonymous

فروریخت رژیمهای سیاسی بچند عامل (فاکتور) بستگی دارد.
1- اجتمائی
2- سیاسی
3- اقتصادی
1- اجتمائی- • به جرأت میتوان گفت که 70% مردم، از رژیم ناراضی هستند. •جنبش جوانان، بویژه زنان چشمگیر بوده وهم اکنون نیز به صورت جنبش ضد اسید پاشی نمایان میشود. جوانان هدفها، آرزوها وخواستهای فرهنگی دارند که کاملا مقایر با آن رژیم است. دروغپردازی، دوز وکلک، دزدیهای نجومی و حیله گریهای ملاها بر هیچ کس دیگر پوشیده نیست. این مشخصات گفته شده تاثیری مخرب بر جامعه ایرانی از خود بجا گذاشته است تا جایی که سخن راست دیگر خریداری ندارد.
•جنبش سبز، حرکت روزنامه نگاران ووکلا نیز قابل ذکر است.
2- سیاسی- این عوامل میتوانند نقش آفرین باشند:
• شکست دخالتگری نظامی ایران در سوریه وعراق
• شکست در مذاکرات اتمی
• هرچه بیشتر سالخورده شدن نسل اول ملاهای فعال در رژیم. پس ازاین نسل، ملاهای

جوانتر، برسر بدست آوردن قدرت نبردی درونی را آغاز میکنند واین کشمکش درونی تنها به از دست دادن بیشتر مشروعیتشان می انجامد.
3- اقتصادی- •تولید نفت هنوز رل مهمی در سیاست جهانی بازی میکند ولی این رل رفته رفته، به موجب جانشینی انرژی آلترناتیو مانند: انرژی خورشیدی، بادی و آبی و تولید نفت در آمریکا وشاید در آینده در دیگر کشورها گام به گام کاسته میشود.
هم اکنون قیمت نفت در حدود 80 دلار معامله میشود. اما فروش نفت ارزانتر از این قیمت، میتواند اقتصاد وابسته به نفت ایران را واژگون کند و باعث نسب ماسگ گاز اگسیژن به دهان و بینی روسیه، ایران وعراق شود. در این شرایط رژیم دیگر توانائی پرداخت حزینه های سرسام آور اطلاعات، لباس شخصیها و پاسداران را نداشته وقدرت پمپ کردن پول در سوراخهای بی کف اقتصاد را از دست میدهد. واگر روزی جامعه ایران بردباری خود را در برابر رژیم از دست بدهد، آنگاه ملاها به هیچوجه آماده پرداخت مخارج نیروهای ضد شورش را از جیب خودشان نخواهند شد، بلکه همه آنها با اولین هواپیما فرار را بر قرار ترجیه خواهند داد. اما این فاکتور هنوز در حالت پتانسیل میباشد وخوابهای خوشی را میبیند.
از این سه عامل، عامل نخست ( اجتماعی) شتابی فزونتر از دیگر عوامل دارد، اما نمیتواند حرف آخر را بزند.
عوامل اقتصادی و سیاسی میتوانند همراه ویا جداگانه بر سر رژیم خراب شوند.
عوامل سیاسی و اقتصادی میتوانند با برآیند قدرت اپوزیسیون همراه شوند واپوزیسیون را درتشکیل دولت اینتریم یا موقت به مدت 1 تا 2 سال یاری رساند. 2 سال دولت موقت در ایران بسیار ضروری است ودر این مدت، احزاب میتوانند بطور آزادانه برنامه و دید سیاسی اقتصادی خودشان را بازسازی کرده وبه مردم معرفی کنند.