ساخت و زیربنای جامعه ایران،

ساخت و زیربنای جامعه ایران، که نزدیک صد سال است زیرسلطه و سیطره شوونیسم فارس قرار دارد. یک زیرساخت ناسیونالیستی و در بهترین نوعش بر پایه تبعیض نژادی و دیکتاتوری پان ایرانیسم و پانفارسیم تامیت خواه بنا شده است. ازاین رو درجامعه ایران صحبت از زیرساخت، اخلاقی، حقوق برابرو آزادی بی معناست. و روشنفکرفارس اصلا حقوق طبیعی انسان، واحترام بدان بگوشش نخورده است. چون چنین مباحثی درفلسفه غرب، در جامعه دمکراتیک مطرح است. وجغرافیائی بنام ایران که از فیلسوف و بحث حقوق انسانی بی بهره است، از چنین مباحثی بسیار دوراست. از این رو نباید از دیکتاتورها انتظار دمکراسی داشت. ملل ایران باید در وهله اول به نیروی عصیان عمومی به حقوق انسانی خود دست یابند، بعد هر ملتی در اقلیم جغرافیائی خود، اساس حقوق و ارکان دمکراسی را پایه ریزی کند، و آن را عملی سازد. جز این راه دیگری متصور نیست! از ظالم نمیشود به ظالم شکایت کرد!