ادامه... در 57 خود سازمان چریکهای فدایی نمی دانست چقدر در جامعه نفوذ دارد. وقتی انقلاب شد از سیل دوست داران وحشت کرد. بطوریکه نمی توانست آنها را سازماندهی کند.
میتوانم بگویم برای چپ «تکیه گاه،اکثریت مردم جامعه-زحمتکشان یدی و فکری-است که خواهان عبورازدیکتاتوری اند.پس:سازمان یابی،روشنگری، شرکت در مبارزات جاری ؛ آمادگی قبلی برای شرکت در مبارزه ی وضعیت انقلابی.جهت تحقق دموکراسی، رفع تبعیض،عدالت اجتماعی، فدرالیسم»از وظایف مبرم شمرده میشود.
این تز استراتژی مرحله ی قبل از وضعیت انقلابی را بیان میکند.
فکر میکنم به مسایل اساسی پرداختم.اما آخرین سخنم این است که« هیچ کس و هیچ مکتبی خدا نیست. حقیقت نسبی را با خرد جمعی میتوان خود پیدا کرد و از راه آزمایش تصحیح و کامل نمود؛ مثل متد علوم.اما تعصب و پیشداوری را باید کنار گذاشت. در هر عمل سیاسی اصل آفرینش شادی انسان است. عملی که خلاف آن باشد خطاست.
این ترازو و سنگ محک «سیاست انسانی » ست. بردارید و حرکات سیاسی را بسنجید ببینید به چه نتایجی میرسید.