Skip to main content

برخی ها از جمله اینجانب که از

برخی ها از جمله اینجانب که از
کیانوش توکلی

برخی ها از جمله اینجانب که از نزدیک دستی براتش گداخته فدائیان خلق داشته؛ متعجب می شوند ؛ چرااسماعیل خویی با این همه تاخیرودرست پس از 37 سال تازه به یاد انتقاد از خود افتاده است. دراینجا به چند نکته تلگرافی اشاره می کنم :1_قبل از هر چیز باید مشخص شود که این سخنان اسماعیل خوئی در چه تاریخی و در چه ارتباطی انجام گرفته است؟ برای اینکه او در ویدئو کلیب صحبت از 24 سال گذشته می کند!!! 2_نکته ظریف دیگر اینکه سازمان چریک های فدایی خلق پس از انقلاب به دو بخش «اقلیت» و «اکثریت» تقسیم شد که در ادامه این تقسیم بندی در خرداد 59 انشعاب صورت گرفت و جناب خویی به بخش اقلیت چریک های تعلق داشت 3_اختلاف اقلیت و اکثریت که از سال 1355 و پس از کشته شدن حمید اشرف در درون فدائیان خلق در خانه های تیمی، زندانها و دانشگاه اوج گرفت که پس از انقلاب ،اختلاف درماهیت حاکمیت جمهوری اسلامی هم به اختلافات درونی اضافه شد.

بنابراین بخش اعظم فدائیان دوسال پس از انقلاب ، کلمه «چریک» را از جلوی نام خود برداشت بعبارت دیگر اکثریت اعضا و هواران فدائیان، خط مشی چریکی را در همان ایام قبل و یا بعد از انقلاب رد کرده ،بودند4_اسماعیل خوئی که سابقه دوستی با «امیر پرویزپویان و مسعود احمد زاده » ازنظریه پردازن « مبارزه مسلحانه هم استراتژی و هم تاکیتک » _ داشت .شاید، ایشان به دلیل چنین دوستی، بسیاربا تاخیر به نقد خط مشی چریکی پرداخت 5_اسماعیل خوئی بدرستی می گوید که چریکها مردم را نمی شناختند آیا مگر شاه ، احزاب ملی و راست ،مردم ایران را می شناختند ؟!،اسماعیل خویی قصاص قبل از جنایت می کند وادعامی کند: " چپ در ایران . . . اگر به فرمانفرمائی میرسید ما میتوانستیم پول پوتیسمی بدتر از آخوندها راه بیندازیم."6_ خیلی مهم است که آقای خویی از چه جایگاه سیاسی به این نقد رسیده است؟ از موضع یک پانیرانیست؟!ویا ازجایگاه یک سلطنت ویا یک سوسیال دمکرات و...؟ بهتر بود که ایشان در یک مصاحبه ویا یک نوشتار تحلیلی؛ نقد چند جانبه ای را طرح می کرد. تازه اگر بر فرض هم چریک های فدایی هم وجود نمی داشتند، ایا خمینی به وجود نمی آمد؟ نگاهی به منطقه خاورمیانه کنونی ؛بروشنی نشان می دهد که تحولات پس از «بهار عربی »ادرتونس ، مصر ، سوریه ، عراق ، یمن و....که اسلام سیاسی( سنی و شیعه) علیه دولت های سکولار دست به انقلاب، خشنونت آمیز و جنگ مسلحانه زد ه است. انقلاب 57 اولین شورش اسلامی بود که بقدرت رسید .