ارموی عزیز

1 - من سواد نوشتن ندارم ولی اگر بنویسم به فارسی می نویسم مگر مجبور باشم به تورکی بنویسم. چرا که من به زبان تورکی تحصیل نکرده ام، در باکو یا آنکار زندگی و حا هم سن من بالا رفته و یادگیری نوشتن تورکی در کنار دهها مشکل دشوار شده است. در واقع تورکی نوشتن من بدرد خودم میخورد. من یا هیچ کس خاص باشد
2- هر نویسنده ای میخواهد نوشته اش خواننده بیشتری داشته باشد. هیچ کس نمی خواهد سه هفته یا چند هفته یا ماه مطالعه و تحقیق کند و مطلبی حاضر کند که بجای صدها نفر فقط 10 - 5 نفر آنرا بخواهد. نوشته ترکی مخاطب کمتری دارد.
از سوی دیگر در این شرایط روشنفکران آذربایجانی میخواهند با سرعت هر چه بیشتری مردم آذربایجان را به حقوق شان آشنا کنند و آنها را بحرکت در آورند. این کار با فارسی نوشتن ممکن است. اکثریت مردم فارسی میدانند و براحتی و با سرعت بیشتری نوشته ها و مقالات را می خوانند.
تورکی نوشتن و خواندن برای مردم و نویسنده سخت است و زمان میبرد. زبان فارسي برای ما اسلحه ای است که بتوانِیم از طریق آن مردم را آگاه و جذب جنبش بکنیم.
اگر به جنبش کردها و روشنفکری آنها در ترکیه کنیم میبینیم که رهبران کردها به تورکی صحبت کرده و به ترکی می نویسند. رهبران حزب کردی د - ه - پ یعنی صلاح الدین دمیرداش ( کاندید رئیس جمهوری ) و گلتا ن نمی توانند کوردی صحبت کنند و بنویسند.مطبوعات کردهای ترکیه بیشتر به ترکی است اما توجه کنید که در دنیا هیچ جنبشی به اندازه جنبش کرد ترکیه قدرتمند نیست.
پس نباید زیاد نگران باشید و حساسیت نشان دهید و یا آن را ضعف چپ دانسته و از آن علیه چپ استفاده شود.
امید است در آذربایجان مستقل زبانمان رسمی شود و تحصیلات به زبان تورکی باشد
تا همه به ترکی خوانده و بنویسند