آقای Lachen، آقای تهرانلی،

دوست عزیز، من گمان نمیکنم که زبان ترکی زبانی در شرف مرگ است. تنها قاتل خاموشش میتواند زبان انگلیسی باشد. من به این گمانم که زبان انگلیسی نباید نقش زبان جانشینی را بازی کند بلکه این زبان تنها میتواند موازی با زبان فارسی و یا زبان ترکی بکار رود. کشور ایران توانست زبان خودش را تا حدودی برعکس مصر، تونس، الجزایر، سوریه، مراکش و... نگهدارد. و برای باروری و نگه داری آن نیز کوشش میشود. اگر شما آن را زبانی دهاتی، زبانی نازا و... مینامید چه باک؟
شما خودتان یک نیمچه شعری بزبان ترکی گفتید وزود از آقای ائلیار خواستید که آنرا به فارسی برگرداند. چرا؟ چرا شما میخواهید شعرتان بزبان دهاتی برگردانده شود؟
و جالبتر اینکه تنها کسی که بآن کامنت مثبت داد، یک فارسی زبان بنام سروش بود!
بله دوست عزیز، چونکه شما میخواستید که فارسی زبانان تلخ زبان آنرا بخوانند. و دیدید که ۳۰۰ میلیون شیرین سخن هیچ کامنتی برایتان ننوشت!
پس شما خودتان احتیاج به کمی روشننگری دارید واز تکرار بگذرید! امیدوارم که این چند سطر لامپتان را روشن کرده باشد.
مطلب دیگر اینکه شما دوستان آذربایجانی همیشه در ماه آشورا زندگی میکنید و پیوسته زارنامه مینویسید. خود را مظلوم میداند، گریه وزاری میکنید. در همین زارنامه ویا بسخنی گمراهنامه آقای اوجالان ساوالان، حدود ۳۰ بار از « ما ترکان مظلوم» سخن رفته که من آن را توهینی به مردم آذربایجان میدانم!