«آقای بابک آزاد، آقای وجدان
Anonymous
«آقای بابک آزاد، آقای وجدان آگاه» هیچکس نمیتواند قطعاً آینده را پیشبینی کند! اگر آینده قابل پیشبینی میبود که کارها آسانتر وبهتر از این پیش میرفت. تنها شمه هایی تنگ وتاریک را میشود بر پایه دانستیهای علمی و ماشینی-الکترونیکی رسم کرد.
تولید ثروت بطور عادلانه و نه رانتخوارانه، توسط کارگران، کارمندان وبا برنامه کارفرما انجام میگیرد. در نبود یکی از این عوامل، راندمان کار پائین آمده ویا حتا تولید میتواند متوقف شود. تولید انرژی کلان برای ربتها، تنها بوسیله کارگران کارآزموده انجام میگیرد، اگرکارگران کارخانه تولید برق مدرنیزه شده با کارگران کارآزموده که تعداد آنها شاید صد نفر باشد، از کار دست بکشند، نه تنها تمام کارهای تولیدی متوقف میشود بلکه تمام کارهای خدماتی که شامل کاربران کامپیوتر و روبوتها نیز میشود از کار خواهد افتاد.
در اینکه پروسه تولید، شکل آن ومصرف آن وخدمات دگرگون میشود شکی ندارم. شاید روزی همه قطارها، متروها، اتوبوسها و اتومبیلها خودکار شوند ومسافران میبایست تنها کارت بانکی و یا بلیط خود را از برابر یک دستگاه رد کنند وسر جایشن بنشینند.
و همه پمپ بنزینها به مراکز دریافت انرژی الکتریک تبدیل شوند وبدون هیچ واسطه ایی وتنها باکارت بانکی ویا خواندن نمره اتوموبیل کار انجام بگیرد.
شاید نانواها، فروشگاهای کوچک و حتا فروشگاهای بزرگ وزنجیره ایی بسته شوند وهمه مواد خوردنی، پوشیدنی و همه تولیدات مصرفی، داروها، کتابها online بوسیله زنبورهای الکترونیکی « Drohne » بدست مصرفکننده برسد. همانطور که شرکت آمازون آن را تجربه میکند.
وشاید مردم روستاها همگی به شهرها سرازیر شوند؟ در اینکه پروسه تولید، شکل آن ومصرف آن وخدمات دگرگون میشود شکی نیست.
شاید دیگر دبستانی، دبیرستانی و دانشگاهی وجود نخواهد داشت و همه وهمه از راه online برآورده شوند!
روبتها روی مزارع کار خواهند کرد ومحصول را کنترل کرده وپس از آن برداشت را با کامیونها ویا قطارهای برقی وخودکار به شهرها میبرند. من طبق گفته آقای وجدان آگاه نتیجه میگیرم که روستائیان دیگر در ده کاری ندارند و ناچار همه به شهرها سرازیر میشوند.
روبتها در کارخانه ها، اتوموبیلها را تولید کرده وبهمان روش گفته شده بشهرها فرستاده و به روش رایانه ایی نیز بفروش خواهند رسید.
تا اینجا نظرات آقای « بابک آزاد» و« وجدان آگاه » بیشتر شکافته شد. اگر ایشان موافق باشند؟
اکنون چند پرسش دارم.
* اگر روستائیان کار خود را در روستا از دست داده اند ورو بهشهرها نهاده اند، پس آنها باید بتوانند در شهرها کار کنند؟ اگر آری، پس در مجموع باز در شهر کار وجود دارد. واگر نه، پس چرا روستائیان وارد شهرها میشوند؟ در شهر هم کرایه آپارتمان گران است وهم مخارج بالا.
* اگر روبتها حرف اول را میزنند وانسانها تنها پارازیت هایی بیشتر نیستند، پس تولید اتوموبیل چه هدفی دارد؟ انسانهای غیر فعال چندان محتاج اتوموبیل نیستند.
* در این میان انسانها چه وظایفی خواهند داشت؟ آیا آنها تنها مواد خوراکی را در خانه پخته ویا شاید خوراک را نیز از طریق رایانه سفارش داده وپس از خوردن غذا استراحت، تماشای تلویزیون و خواب تنها دقدقه آنها خواهد بود؟ واگر این انسانها از چرخه تولید بیرون رانده شوند، به چه ترتیبی میتوانند مخارج زندگی و مخارج بیمه های درمانی و بازنشستگی وهزاران مخارج دیگر را بپردازند؟
* آیا در این حالت یک شورش همگانی حتا بزرگتر از جنبش کارگری رخ نخواهد داد؟
و همه پمپ بنزینها به مراکز دریافت انرژی الکتریک تبدیل شوند وبدون هیچ واسطه ایی وتنها باکارت بانکی ویا خواندن نمره اتوموبیل کار انجام بگیرد.
شاید نانواها، فروشگاهای کوچک و حتا فروشگاهای بزرگ وزنجیره ایی بسته شوند وهمه مواد خوردنی، پوشیدنی و همه تولیدات مصرفی، داروها، کتابها online بوسیله زنبورهای الکترونیکی « Drohne » بدست مصرفکننده برسد. همانطور که شرکت آمازون آن را تجربه میکند.
وشاید مردم روستاها همگی به شهرها سرازیر شوند؟ در اینکه پروسه تولید، شکل آن ومصرف آن وخدمات دگرگون میشود شکی نیست.
شاید دیگر دبستانی، دبیرستانی و دانشگاهی وجود نخواهد داشت و همه وهمه از راه online برآورده شوند!
روبتها روی مزارع کار خواهند کرد ومحصول را کنترل کرده وپس از آن برداشت را با کامیونها ویا قطارهای برقی وخودکار به شهرها میبرند. من طبق گفته آقای وجدان آگاه نتیجه میگیرم که روستائیان دیگر در ده کاری ندارند و ناچار همه به شهرها سرازیر میشوند.
روبتها در کارخانه ها، اتوموبیلها را تولید کرده وبهمان روش گفته شده بشهرها فرستاده و به روش رایانه ایی نیز بفروش خواهند رسید.
تا اینجا نظرات آقای « بابک آزاد» و« وجدان آگاه » بیشتر شکافته شد. اگر ایشان موافق باشند؟
اکنون چند پرسش دارم.
* اگر روستائیان کار خود را در روستا از دست داده اند ورو بهشهرها نهاده اند، پس آنها باید بتوانند در شهرها کار کنند؟ اگر آری، پس در مجموع باز در شهر کار وجود دارد. واگر نه، پس چرا روستائیان وارد شهرها میشوند؟ در شهر هم کرایه آپارتمان گران است وهم مخارج بالا.
* اگر روبتها حرف اول را میزنند وانسانها تنها پارازیت هایی بیشتر نیستند، پس تولید اتوموبیل چه هدفی دارد؟ انسانهای غیر فعال چندان محتاج اتوموبیل نیستند.
* در این میان انسانها چه وظایفی خواهند داشت؟ آیا آنها تنها مواد خوراکی را در خانه پخته ویا شاید خوراک را نیز از طریق رایانه سفارش داده وپس از خوردن غذا استراحت، تماشای تلویزیون و خواب تنها دقدقه آنها خواهد بود؟ واگر این انسانها از چرخه تولید بیرون رانده شوند، به چه ترتیبی میتوانند مخارج زندگی و مخارج بیمه های درمانی و بازنشستگی وهزاران مخارج دیگر را بپردازند؟
* آیا در این حالت یک شورش همگانی حتا بزرگتر از جنبش کارگری رخ نخواهد داد؟