جناب بهنام چنگائی
قبل از هرچیز از شما متشکرم که در رابطه با گفتار من اظهار نظر کرده اید در اقتصاد از زمین ، نیروی کار، مواد خام و سرمایه بعنوان «عوامل اساسی تولید» یاد می شود واقعیت این است که زمین ، نیروی کار، مواد خام و سرمایه را می توان منابع محدود تلقی کرد ولی دانایی یا به عبارت دیگر علم و تکنولوژی از همه لحاظ پایان ناپذیر است بکاری گیری تکنولوژی جدید در امر تولید وابستگی به سرمایه و نیروی کار را کاهش می دهد دراین باره مثال های مشخص و آمار و ارقام وجود دارد آقای الوین تافلر در نوشته های خود به آنها اشاره می کند بدیهی یک فرد کنجکاو و جوینده باید خود در این باره جستجو کند من هم مثل شما به تضاد کار و سرمایه اعتقاد دارم بدیهی است کارگران دارای منافع متضاد با سرمایه داران هستند من اعتقاد ندارم که برای حل تضاد کار و سرمایه باید بخش خصوصی در امر تولید حذف شود
جناب بهنام چنگائی
جناب بهنام چنگائی
بابک آزاد
چون تجربه شوروی سابق و بطور کلی بلوک شرق زیانبار بودن آن را برای رشد و توسعه اقتصادی ثابت کرد بنابراین در اکثر کشورهای جهان هم بخش خصوصی و هم بخش دولتی وجود دارد بدیهی است میان بخش دولتی و بخش خصوصی باید طوری تعادل برقرار کرد که دولت رفاره اجتماعی مثل تحصیل رایگان، درمان رایگان و غیره به خطر نیفتد و این وظیفه نیز بر عهده نیروهای چپ و عدالت خواه می باشد در واقع همزیستی مسالمت آمیز کار و سرمایه را میتوان به یک نوع ازدواج بد تشبیه کرد که طرفین علی رغم اختلافی که باهم دارند بنا به دلایلی خود را مجبور به ادامه زندگی مشترک می بینند