Skip to main content

پیشگام سابق

پیشگام سابق
Anonymous

پیشگام سابق
در خروج از مصیبت ، رایج است که مختصات را با بالا و بالاتر قیاس کنند و نه با پایین و پایین تر .
شاعر مثل هر کس دیگری میتواند حرفش را بزند و وقتی زد باید انتظار نقد داشته باشد. آقای خویی سالهاست در ناکجا اباد لندن بیتوته کرده و شعاع اسم خود را در اذهان احاد مردم ما رسانده . از او و امثال او انتظار بسیار بسیار بیشتر میرود تا من خانه دار که همسایه هم اسمم را نمیداند . ایشان باید پاسخ بدهد که در این همه سال که این مردم اینگونه به دست " تازی نازی " ها، له شده و درو شدند ، چه کرده است؟ آیا این هنر است که مثل دولت ابادی نبوده است ؟ آیا آقای خویی در این ایام " وام خود " پرداخته است ؟ اگر شاعر همزمان با درد مردم در روزگار ، با مردم سفر کرد و ان درد را با زبان "هنر شعر" روایت کرد ، میشود شاعر همسفر مردم ، انهم همه مردم درد کشیده و محنت زده و نه یک گروه و دسته خاص . باید برای هر

دردی بنویسد . حال اگر شاعری در این سفر مردم خواب بود و هر گاه که مردم خروش بر میدارند ، چرتش میپرد و ندای " بر اندازی " میدهد ، آدم احساس میکند که آمده است که متاع خود از کف خشم مردم برباید و برای خود آذینی کند . به همین دلیل ای کاش آقای خویی نگاهی به صحرای خونین سفر مردم در تاریخ این ۳۰ سال بیاندازد و ان را آیینه کرده و خود را در ان آیینه بنگرد . آنگاه آیینه به او خواهد گفت که کیست و چرا سراییده و چرا باید بسراید .اینکه فقط بگوییم "حرفش را زده" دردی از مردم حل نمیکند.