كاش دوستان مصاحبه بهنود را به
کیانوش توکلی
كاش دوستان مصاحبه بهنود را به دقت گوش مي دادند و سپس إظهار نظر مي نمودند، بهنود در يك أشاره كوتاه در مقام مقايسه هويدا و خاتمي تأكيد مي كند كه هويدا بيشتر يك روشنفكر فرانسوي بود كه جامعه ايران را بدرستي نمي شناخت در حالي كه خاتمي يك روشنفكر شيعه إيراني است كه شناخت بيشتري نسبت به ايران دارد،دوم: درك بهنود از روزنامه نگاري ،گزارش نويسي است تا تحليلگري . نظر بهنود اين است كه جايگاه گزارش نويسي در خارج كشور تقليل يافته است در حالي كه تحليل رويداد ها وظيفه اصلي سياسيون است ، نه روزنامه نگار....بعبارت ديگر مرزي بين روزنامه نگار و كارشناس سياسي وجود دارد كه أولي رويداد ها را گزارش مي كند و دومي با گرد اوري مجموعه اي از گزارشات و فاكت ها به تحليل رويداد ها مي پردازد
سوم: با اقاي دو شوكي موافقم كه تبعيض مذهبي، زباني و اتنيكي در ايران وجوددارد و ايراد سخن بهنود اين بود كه شيعه گري از نظر او، پارامتر مثبت در شناخت جامعه ايران بدل مي شود در حالي شيعه گري پس از انقلاب ٥٧ موجب تنگ نظري و انحصار طلبي حاكمان شيعه ايران شده است و جامعه ايران را به دو بخش خودي و غير خودي مبدل كرده است كه عملا حدود بيست ميليون غير شيعه از حقوق أوليه شهر وندي محروم كرده است .چهارم-با اين حال ،مسعود بهنود يكي از كم نظير ترين ژورناليست إيراني هست كه ٥٠ سال تاريخ ايران را با خود دارد ، مي شود بسيار از او اموخت .در جو إفراط گرايي مخالفين خارج از كشور ،مسعود بهنود يكي از سبيل هاي حمله روشنفكر ان سياسي كشوراست ولي او ميليون ها مخاطب در ايران دارد.