آقای کرمی گرامی،

برپا کرده اند و در ایران زندگی میکنند وقسمتی از این موزائیک را تشکیل میدهند مجبور به کوچ کرد؟ چکونه میتوان 30 میلیون انسان را بدون اینکه 20 میلیون از هر طرف کشته شود از جایی بجایی دیگر انتقال داد؟ چه ارتش فاشیستیی میتواند این وظیفه را به عهده بگیرد؟ شما فکر میکنید ایران جزیرهایی دورافتاده و بدون هیچ همسایه ایی است؟ پس ما چه میتوانیم از پان ترکان ویا پان عربان که این نوشته های شما را میخوانند انتظار داشته باشیم؟ آیا روغن ریختن به کوره آتش شاخ و دم دارد؟ چرا ما از هجوم داعش به ایزدیها وکوبانیها آشفته میشویم ولی آذربایجانیان وعربهایی که ساکن بدترین آب وهوا در ایران هستند دائماً ترکتبار وعربتبار مینامیم؟ اگر کسی دیگر بیاید و بنویسد کردتباران، لرتباران، بلوچتباران و مازندرانی تباران چها کردند وکم وکاستییشان را دوباره ودوباره گوشزد کند، موجب خرسندی خواهد شد؟ تازه این کس چه کسی میتواند باشد؟ چه کسی حق این قضاوت را در ایرانی که مانند موزائیکی از مردمان گوناگون است میتواند بخود بدهد؟ در شرایطی که مسائل حل نشده دامان ایران را تا خرخره گرفته، بهتر نیست بجای پرداختن به اینگونه گفتگوها، از تجربیات و دانش خود که درکنار ملتهای میزبان بدست میآید، برای حل این مشگلات بکار بگیریم؟ اگر مردمی از این مردمان که از 3 یا 2 هزارسال ویا 800 سال به این سرزمین کوچ کرده اند، بسرکوب وسرکفت دیگر مردمان بپردازد تنها با این دلیل که آنها فقط 800 سال است که به اینجا رسیده اند، دیگر هیچ تیکه موزایکی در جای خودش بند نمیشود. واگر کسانی در این میان تنها عقدهای ایلی خود را سنگ محک بدانند وبگویند که شما الفبای فارسی و یا ترکی ویا بختیاری ندارید و یا در پی آن باشیم به دیگری ثابت کنیم که زبانش نابارور است و یا واژهای زبانش عربی ویا مغلی است چه نتیجه ایی خواهیم گرفت جز کاشتن بزر کینه وجنگ؟ آیا فارسی زبانان ویا ترک زبانان با شنیدن این بیهوده گیها با زبان خودشان قهر میکنند ولال میشوند؟ ویا خودشان را زیر پای دیگری پهن میکنند؟
شما خودتان از من بهتر میدانید که در آلمان، پیش از رسیدن نازیها بقدرت، فرهنگ موسیقی، ادبیات و فلسفه در بالاترین سطح خود نسبت به آن دوران بود. اما کسی بقدرت رسید که توانست همه پتانسیل نهفته و خاموش نژادپرستی را که در بسیاری از انسانها نهفته است به بیرون منتقل کند. هیتلر هر روز از مهاجران و تبار یهود دم میزد تا اینکه کشورش وحتا کشورهای دیگر برای کشتار آماده شدند. پس از جنگی خانمانسوز، ملت آلمان توانست باز دوباره ماهی را زنده بدست بیاورد. ولی اگر ما دچار این بلا شویم، دیگر حتا ماهی مرده ای هم صید نخواهیم کرد.
زنده باشید