در دوران کنونی ایران، مردان

در دوران کنونی ایران، مردان سیاسی لائیک وکنشگرانی که از کشتارهای پی درپی جان سالم بدر برده اند ودر بیرون از ایران، اینجا و آنجا، به فعالیت های پراکنده، چه علنی وچه غیرعلنی مشغول هستند، دیگر حرفی برای گفتن ندارند. و اگر هم چیزی میگویند، تنها برای رفع کسالت است.
گروهی هنوز بر سر مش مارکسیسم، ظرف وظروف شکسته شده را بسوی یکدیگر پرتاب میکنند وگروه دیگر در نستالژی شاه وشاهنشاه بسر میبرند. گروهی با چادر و روسری، هنوز نان از تنور بیرون نیامده، رئیس جمهور انتساب کرده اند ودر کنارش امام غایب را نیز در چاه فرو داده اند. درون ایران چند مرد سیاسی دلسوز سالهای پایانی زندگی را در پیش دارند.
ایرانیان به مردان سیاسیش دیگر باور ندارند. نرینه های دولتمدار آزمونهای خود را با نمره های بسیار پائین پشت سر نهاده اند. مردسالاری، چه در کانون خانواده و چه در بیرون از آن، از خطوط قرمز گذشته است.