فضولی. بفرما, بشین و بتمرگ

فضولی: بفرما, بشین و بتمرگ. با عرض معذرت. در افسانه ها آورده اند که بزرگی با همراهش در بیابان گمشده و شبانگاه به خیمه ای میرسند. در خیمه زن و شوهری با نوزاد خود و بزی میزیستند که کودک از شیر بز تغذیه میکرد. صاحب خیمه, بز را برای شام میهمانان قربانی کرد. صبح فردا هنگام خدا حافظی, میهمان کیسه زر بزرگی به میزبان داد. شخص همراه اعترا ض کرد که این بادیه نشین از کجا میداند که شما کیستید, بزرگ پاسخ داد ممکن است که او نداند ولی من خود میدانم که کیستم.