جناب <وجدان آگاه>، البته ما می توانیم به شاخه ای دیگر بپریم و در مورد فمینیسم بحث کنیم ولی بگذارید که در همان بحث خودمان بمانیم.
هم در مورد فمینیستها و هم در مورد سیاهان آمریکایی و هم در مورد ملتها و ملیتهای ایرانی، می توانیم بگوییم که همه ما انسان هستیم و از حقوق برابر برخورداریم و باید مناسبات قدرت را در این راستا تغییر دهیم که تبعیضی در میان نباشد.
این سوال پیش می آید که آیا فمینیستها باید بگویند که چون بر زنان ستم مضاعف می رود، پس مردان دشمن زنان هستند و سیاهپوستان آمریکایی بگویند که چون بر ما ستم می پود پس سفید پوستان دشمنان ما هستند و ملیتها و ملیتهای ایرانی بگویند که چون زبان فارسی و فرهنگ فارسی، 100 سال است که بر ما حاکم است و بنابراین <فارسها> دشمنان ما هستند؛ یا نه، می توانیم بگوییم که باید روابط مردسالانه را از میان برداشت، باید روابطی در آمریکا برقرار کرد که کسی تنواند
من طرفدار راه دوم هستم. اگر از 100 سال پیش به این طرف در این راه تلاش شده و به نتیجه نرسیده، از نظر من باید باز هم تلاش کرد و این کار را تمرکز شدت داد. و تصور من این است که وضعیت 100 سال پیش یا حتا 35 سال پیش، الان دیگر وجود ندارد. الان امکانات بیشتری برای آگاه کردن مردم و جلوگیری از اعمال زور و ستم حاکمان و بوجود آورندگان این روابط وجود دارد.