البته نژادپرستان و پانها همیشه توهم می زنند،بی ادبی و تهمت هم که همیشه جز جدایی ناپذیر شان است و تورکیه پرستان هم از این توهم مستثنی نیستند،متهم کردن کسی جناب سیروس مددی به عامل پان ایرانیسم بودن شرم اور و البته از دار و دسته مهران بهاری بیش از این انتظاری نیست،. البته پیغمبر این ترکیه پرستان(جمیل حسنلی) سالها پیش سید جعفر پیشه وری و فرقه دموکرات را با دروغ نامه خودش که اسناد اسمش را گذاشت عامل شوروی و ساخته و پرداخته معرفی کرد.
البته که نه فرقه دموکرات مقدس و غیر قابل نقد است و نه اقای سیروس مددی،اما نقد از دریچه محدود وتنگ ترکیه پرستی چندش اور است و البته راه به جایی نمی برد.
در ضمن شما همانطور كه به جناب سيروس توصيه ميكند از طرف مردم حرف نزند،بهتر است شما هم از طرف مردم حرف نزنيد،و يكى تان جسارت اين را داشته باشيد كه لااقل با اسم خودتان كامنت يا انتقاد بنويسيد،همه تان داخل نيستيد كه
لااقل جناب سيروس مددى اينقدر جسارت دارد كه نظرش را با اسم خودش مى نويسد،شما هم بهتر است لااقل خارج نشينانتان انتقادش را با اسم خودتان بنويسيد.
البته بى ربط است ولى پست جالبى در صفحه فيس بوك اذربايجان سوسياليست لر و دموكراتلار صفحه سى ديدم كه كمى هم بى ربط نيست انرا كپى مى كنم در دنباله اين بحث تركيه پرستها و پان ايرانيستهاى شوينيست!
بنظر برتراند راسل در کتاب چرا مسیحی نیستم،همیشه وقتی دو نفر یا دو گروه مجادله یا بحث میکنند ،فرض بر این گذاشته میشود که ادعای یکی از دو طرف صحیح و طرف دیگر ناصحیح است.او فرض صحیح تر را که اغلب از چشم دور میماند را یاداور میشود که احتمال اینکه هر دو ادعا دروغ یا ناصحیح باشد زیاد است.به دلیل اینکه ممکن است برای رد ادعای ناراست اولی،طرف مقابل متوسل به دلیل ناراست دومى شود.
گزینه بالامشخصا در مجادله شونیستهای پان ایرانیست و ترکیه پرستهای شوینیست می تواند صادق باشد،اما نقطه درداور و ناامید کننده در این است که عده ای برای مبارزه با ایدولوژی شونیسم پان ایرانیسم به دامن ترکیه پرستهای متوهم می افتدند،و عده ای دیگر برای مبارزه با همین شونیستهای ترکیه پرست بدون هدف به دامن نژادپرستان پان ایرانیسم پناه میبرند.
در واقع این دو ایدولوژی غیر انسانی، و فحاش گرایانه لازم و ملزوم یکدیگرند،و در خفا سپاسگذار یکدیگرند که بقای دیگری به بقای ان یکی وابسته است.البته اینهم درست است که پان ایرانیسم در ایران از رانت دولتی استفاده میکند و شاید سابقه دارتر باشد و بالطبع مقصرتر ،اما این دلیل خوبی برای مبرا دانستن ترکیه پرستان متوهم نیست.
بقول شاعری که اسمش را فراموش کرده ام نه این خوش است و نه ان خوش است