اومود دوزگون گرامی
-ما به دنبال دلایل اثبات درستی و عملی بودن «تز استقلال آذربایجان در خارج از چهارچوب سیاسی-جغرافیایی ایران هستیم». از دوستان استقلال طلب دعوت میکنیم دلایل خود را ارائه بدهند.
-فیزیک و شیمی اینجا موضوع مانیست. اگر استقلال طلب در خارج ازچهارچوب ایران هستید دلال درستی نظر خود را بیان کنید.
-«تأمین استقلال در چهارچوب یک ایران فدرال برای آذربایجان» -هم موضوع ما نیست.
اورمولوی گرامی
- نظر شما درست است که جدایی خواهی یک واکنش است. ولی بدیهی ست که این نمی تواند دلیل اثبات درستی تز مذکور باشد.
احمدی زاده ی گرامی
درست است ادبیات خیلی کارا ،مؤثر و ماندگار است.
اما من از آغاز زندگی اجتماعی منش سه وجهی «سیاسی-ادبی-علمی» دارم. و این منش نیز خواه ناخواه در این مسیر جریان داشته و گریزی هم از آن نیست. و دستاوردهای اندکی نیز داشته که با ارزیابی خودم «بهتر از هیچ» اند.
-من در دهها مقاله کوشیده ام نادرستی و غیر عملی بودن ««تز استقلال آذربایجان در خارج از چهارچوب سیاسی-جغرافیایی ایران» را توضیح بدهم و بر درستی تز
«تأمین استقلال در چهارچوب یک ایران فدرال برای آذربایجان» را اثبات کنم.
علاقمندان میتوانند به آرشیو من مراجعه کنند.
- موضوع مورد بحث ، مربوط به عرصه ی رشته ی «فلسفه ی سیاسی» ست، و دوستانی که در این عرصه کار کرده اند و بردرستی تز «استقلال آذربایجان به معنای جدایی از چهارچوب ایران» باور دارند میتوانند وارد بحث شوند. و مستقیم به سه سئوال متن پاسخ دهند.
-این نه خردمندانه است و نه پذیرفتنی ، که کسانی بدون «تفکر عمیق در درستی دلایل نظریه ی خود» ، پای به راه بگذارند، از زندان و شکنجه و مرگ و آوارگی سر در بیاورند و نتوانند «صحت راه و نظریه ی خود را اثبات کنند».
-این کار تلف کردن نیروست. شکست است. و ستم به خانواده ها و مادران و پدران خود.
من و امثال من این ستمها و جنایتها را در حق عزیزان خود مرتکب شده ایم؛ ولی دیگر بس است. جوانان ما نباید بدون منطق و اندیشه و دلیل قانع کننده ، از روی احساس و تخیل ، خود و زندگیشان را فداکنند. دوران این حرکتها به سررسیده است.
انسان وقتی مصیبتها را به خود و خانواده اش تحمیل میکند که «کارش از روی منطق و خرد و علم» باشد؛ نه از روی «احساس و تخیل».
-ضروریست درسیاست بجای احساس و تخیل « اخلاق انسانی و منطق و اثبات » ابزار جدایی ناپذیر کارباشد.