کیانوش عزیز و گرامی، ممنونم

بر اساس نظر شما حتی خط قرمز شما یعنی <تهمت، افترا و توهین> هم بی معنی می شود.
خیلی ساده است، بر اساس نظر شما اگر یک نفر خطاب به دیگری نوشت که مثلا <مادرت فلان است> می توان گفت که این هم نظر اوست، بیا با او بحث بکن و بگو که مادرت فلان نیست!!!
کیانوش عزیز، به نظر من شما درک درستی از آزادی بیان و مسئله بسیار مهم ملی-قومی در ایران و مسؤلیتهایی که پشت هر سخن و عملی در این زمینه خوابیده است، ندارید. به آینده سرزمینمان و خونهایی که ریخته خواهد شد فکر کنید.
هر مقاله و هر کامنتی که در این زمینه منتشر می شود، در این آینده بی تاثیر نیست. پیشنهاد من این است که این موارد به بحث نظری محدود شود. به ایجاد دشمنی و نفاق کمک نشود. به سرنوشت نسلهای آینده و و چنگهای خونینی که می تواند بوجود بیاید، فکر شود. همزیستی و یافتن راه حلهای منطقی و عقلانی و مسالمت آمیز تبلیغ و ترویج شود نه نفاق و کینه و جنگ و خونریزی.
نوشته اید که <بخشی ازکمونیستها هم به جنگ طبقاتی و نا بودی طبقه بورژوا باور دارند. در «نهانخانه» برخی از هویت طلبان و تجزیه طلبان و یا تمامیت خواهان ایران هم چنین افکارشومی برای تجزیه ویا حفظ تمامیت ارضی با هر وسیله ای وجود دارد که گاها در اظهار نظر دوستان خود نمایی می کند...>
کیانوش گرامی، تصور می کنم که بین داشتن نظر مبنی بر جنگ طبقاتی یا راه حل مسلحانه و... و بحث و تبادل نظر و گفتگو در آن مورد؛ و تحریک عملی به جنگ و خونریزی تفاوت وجود دارد. این دو را نباید با هم مخلوط کرد. متاسفانه شما این دو را با هم مخلوط می کنید. تنها چیزی که در این میان باقی می ماند گذاشتن مرز بین این دو است که طبیعتا امری مطلق نیست. برای شما چنین مرزی معنی ندارد و همه چیز در محدوده نظر می گنجد.