Skip to main content

یوسف گرامی

یوسف گرامی
آ. ائلیار

یوسف گرامی
بحث «فدرالیسم و استقلال» اصولاً مربوط به متن بالا نیست که دلایل اثبات عملی بودن جدایی را می پرسد. و انحرافی ست. منهم نمی خواهم دیگر داخل آن بشود که در دهها مقاله توضیح داده ام. بهتر است در همین سئوال اصلی بمانیم و شما که استقلال طلب هستید
میتوانید به سه سئوال مطرح در متن پاسخ دهید. مثل کاری که دوستی اینجا انجام داد و جواب خود را نوشت.

اما محض اطلاع بگویم که بله من از زندانها تجارب زیادی دارم و در نوشته های غیر سیاسیم نیز منعکس است. تجارب من چیزهایی را که میگویم دقیقاً تأیید میکنند.

در امید و نومیدی ، آنکه سنگ بزرگ برمیدارد تولید ناامیدی میکند. برخلاف ظاهر امر. اما آنکه دست به سنگ کوچکی می برد عینی تراست و حداقل امید اندکی تولید میکند. براین اساس در فرهنگ آذربایجان گفته اند:« قوپباز داشا یاپیشما»! این تجربه ی هزاران ساله مردم ماست.

کسی که به این اصل توجه نمی کند البته زیان و نومیدی بار میاورد.
امید در عینی نگری ست. منطق و استدلال است. وقتی کسی نمی تواند «دلایل عملی بودن تز استقلال» را که به آن «باور» دارد بیان کند «واویلاست».

شما بجای «پاسخ به سئوالات» از «تحت ستم بودن-نقض حقوق-تبعیض» صحبت میکنید.اختلافی اینجانیست. اختلاف در «راه حل عملی و غیر عملی»ست. کسی که میگوید راحل من عملی ست بهتر است «دلایل خود را نیز ضمیمه کند». یا راحت بگوید «آقا من بی دلیل حرف میزنم» . که میدانیم آنهم هم «میشود پروپاگاندا و خود فریبی و دگرفریبی». بدیهی ست که این شایسته ما نیست.