Skip to main content

آقای ع.ب.تورک اوغلی عزیز، ما

آقای ع.ب.تورک اوغلی عزیز، ما
مرحوم مسؤل سابق کامنتهای ایران گلوبال

آقای ع.ب.تورک اوغلی عزیز، ما (یعنی من، مرحوم مغفور مسؤل سابق کامنتهای ایران گلوبال) از طرف افرادی که در مدیریت سایت نظارت دارند (البته کسی این نمایندگی را به من نداده و من خودم خودمو به این منصب منصوب می کنم) از شما به خاطر تشکرتان تشکر می کنیم.
شما درست فکر می کنین که اینجا میدان آزاداندیشی است و هر کس وارد آن می شود و هر فریادی دارد می زند. البته گاها هم این فریادها بر سر تولید کنندگان این امکان فر می بارد.
شما هم مثل بعضی ها از سانسورچی حرف می زنین. اول باید تعریف کنیم که سانسور چیست و سانسورچی کیست.
مثلا در نظر بگیرید که من و شما در کافه ای در تهران دودآلود نشسته ایم و عرق می خوریم(یاد اون روزا به خیر که می تونستیم بنشینیم و عرق بخوریم). یکی میاد تو و به جای اینکه بنشینه و عرقشو بخوره، شروع می کنه به داد و فریاد و فحش و بد و بیراه به مشتریان که من و شما باشیم و چاقو رو می کشه و

نفس کش می خواد. در این وسط پاسبانی از راه می رسه و اونو می گیره و می بره بیرون و ما رو راحت می کنه. آیا او پاسبون در اونجا سانسورچیست؟ قربون اون سانسورچی برم الهی که موجبابت راحتی و عرق خوری ما رو فراهم می کنه. اون که عرق خوری رو سانسور نمی کنه. چاقو کش رو سانسور می کنه.
در ایران گلوبال هم همینطوره. مسؤل کامنتها در فیلم ایران گلوبال نقش همون پاسبونو داره. چاقو کشا رو سانسور می کنه تا شما راحت و بی دغدغه عرقتونو بخورین. منظورم اینه که راحت و بی دغدغه نظرات خودتونو بنویسین.
آقای ع.ب.تورک اوغلی عزیز، نام به خودی خود مهم نیست ولی آن چیزی که با استفاده از آن نام می نویسن خیلی مهمه. التبه خود نام هم مهمه. مثلا شما یک نامی برای خودتان انتخاب می کنین و همیشه هم با همون نام می آیین اینجا و می نویسین. مردم هم می دونن که یان آقای ع.ب.تورک اوغلی چه نظراتی داره و با اون هم بحث می کنن. حالا تصور کنین که شما یک روز با این نام بیایید و روز دیگر با نام محمد رسول الله و روز بعد علی ولی الله و روز دیگر با نام امام حسین و روز بعد با نام... اونوقت این کامنت نویسان بیچاره از کجا بدونن که با کی بحث می کنن؟
نوشته اید: "خودرابالاتر وروشنفکرترومنطقی ترازدیگران لاقل اعلام نکنید!" مگه میشه؟ اصلا کسی بالاتر و روشنفکرتر و منطقی تر از من کسی بوده؟ نه عزیز من. کسی نبوده و نیست و نخواهد بود.
در پایان جوابیه ام به شما باید بگم که من در طول مدت مسؤلیتم در آن مقام معظم، هیچ نظری را قیچی نکرده ام ولی حاضرم در تلویزیون اعتراف کنم که تمامس فحش ها و بدو بیراهها را با استادی تمام قیچی فرموده ام و اگر زنده می ماندم باز هم قیچی می کردم و می خواهم کرد.
سیز ساغ من سلامت