کیانوش گرامی، در پاسخ به انتقاد شما از نوشتار " یوسف اباذری، مهره ی تبلیغاتی رژیم در لباس روشنفکر منتقد " نکات زیر را یاد آور می شوم : 1 ـ نوشته اید: " هیج اصلاح طلبی گماشته نیست". من این نظر شما را نمی پذیرم. آیا جنایتکارانی چون اکبر خوش کوش، که امروز از اصلاح طلبان شاخص رژیم جمهوری اسلامی است، گماشته ی رژیم نبوده و نیستند؟ آیا آدمکشانی چون هادی غفاری، حسین موسوی تبریزی و بسیاری دیگر که 35 سال است به جنایت و تاراج دارایی عمومی کشور مشغولند، عامل رژیم نیستند؟! براستی که بسیاری از اصلاح طلبان رژیم دست در خون و مال ملت ایران دارند. 2 ـ نوشته اید که یوسف اباذری را نمی شناسید و با این وجود نوشتار زیر ویدئو را نامنصفانه خوانده اید! برای آگاهی شما می گویم که این شخص در دهه ی 1370 ، زمانی که عمده ی استادان مستقل از دانشگاه های کشور پاکسازی شده و استخدام استاد، بویژه در دانشگاه های
3 ـ یوسف اباذری ، که امروز چنین " پر خروش" در نقش "روشنفکر دلسوز" و " ناجی فرهنگ" به فریاد آمده کسی است که پیش از این کلامی درباره ی ناگواری های بزرگ جامعه ی ایران، چون فساد اداری و مالی مقامات رژیم، شکنجه ی زندانیان، وضعیت کودکان کار، اعدام های علنی، اسید پاشی های جنایتکارانه و مانند اینها بر زبان نیاورده و حتی از حمایت زبانی از همرشته های جامعه شناس خود، همچون محمد جعفر پوینده و سعید مدنی، که به دست رژیم کشته یا آزار شده اند دریغ کرده است. روشن نیست که بر این "جامعه شناس مبارز" جه رفته که بناگاه تمام "مبارزه جویی" خود را بر سر یک خواننده ی درگذشته ی محبوب جوانان ایرانی فرو ریخته و در مقام " فرهنگ دوستی" مردم ایران را "ابله" می نامد! 4 ـ مراسم استقبال عظیم مردمی در بدرود با مرتصی پاشایی یک تشییع جنازه ی عادی نبود، بلکه تودهنی محکمی بود که مردم ایران بر دهان رژیم جمهوری اسلامی نواختند و به این شیوه نفرت خود را از ایدئولوژی و فرهنگ ننگین این رژیم ابراز داشتند. جای شگفتی نیست که تمامیت این رژیم منحوس از این واکنش بزرگ مردمی برآشفته و مزدوران دست آموز خود را، از هر جناح و با هر لباس و شیوه ی بیان، به رویارویی با این عرض اندام جوانان ایرانی گسیل دارد.