دوستان عزیز، از آنجا که از قحطی تفسیرهای ژوپلیتیک فارسی زبانان و شاهنامه خوانان دیگر ناامید شده ام، میروم وسری به چنگیزنامه بزنم. در اینجا میخواهم به مطلب تازه ای اشاره داشته باشم وآن گزارشهای روزنامه زمان است که به رشوه گیری و پولشوئی خانواده رئیس دولت پرداخته است که بهیچ وجه صحت ندارد. اکنون که ورق برگشته و خط عثمانی رفته رفته جای خط لاتین را میگیرد، جناب اردوقان همه این روزنامه نویسان را توی هلفدونی انداخته.
از طرف دیگر هرچه ارزش دلار بالا میرود، حق و زحمت کارمندان و لابیهای نیز رشد صعودی را طی میکنند. یعنی چه؟ یعنی که ارزش دلار با دستمزد لابیگرها رابطه مستقیم دارد( جلد پنچم کاپیتال، بخش لابیگری و لایدری).
پیشبینی من برای سال آینده، سرنوشت بیفرجام اسد است. یعنی چه؟ یعنی هرچه قیمت نفت در بازار پائین بخزد، ارزش دلار بالا میخزد؛ و سقوط اسد نیز نزدیک میخزد.
دوستان عزیز، از آنجا که از
دوستان عزیز، از آنجا که از
Anonymous
چون دولت ایران به دلار احتیاج مبرم دارد، بدش نمیآید اسد را به ایلات متحده ترکیه و با پادرمیانی زنجانی پانفارس ( او فعلاً مشغول آموزشهای لابیگری فوق دکتراست) بفروشد.