Skip to main content

چه خوب است که انسان با خود و

چه خوب است که انسان با خود و
ناصر کرمی

چه خوب است که انسان با خود و دیگران رک و راست باشد و با داشتن اندکی جرأت و شناخت حرف و هدف خود را بطور شفاف و مستقیم بیان کند و این چنین کودکانه و سبک دیگران را مورد محاکمه و خطاب قرار ندهد و از مرز زندگی و حال و احوال خصوصی دیگران تجاوز نکند. این نوشتار( روانکاوی کامنت نویسان ایران گلوبال) را خواندم و ارزش پاسخگویی را نداشت و ندارد، ولی حال که آقای توکلی آنرا در بخش " ویژهء ایران گلوبال گذاشته" و بطور مستقیم و غیر مسنقیم درستی و با پشتوانه و علمی بودن مقالات انتشار یافتهءِ من و سایر نویسندگان در سایت ایران گلوبال را زیر سئوال عمومی برده است و تازه به مسخره هم گرفته است ،...

، ضرورت آمد که از سوی خود تأکید کنم تمامی مقالاتی که در این سایت انتشار داده ام همه بر اساس قانونمندی و بر پایهء اطلاعات به روز شدهء عصر معاصر و کنونی و مطالعات فردی و بدون غرض ورزی علمی و یا أتنیکی میباشد و در هر مکان و زمان و با حضور هر کارشناس مدرک دار و بدون مدرک از آن دفاع خواهم کرد. ● هر وقت آقای توکلی و فرد مسئول سایت، شرکت و بنگاههای اقتصادی، ساختمانی، انرژی، باستان شناسی و غیره باز کردند، و خواستند من و امثال من را استخدام کنند، و در این راستا از ما درخواست مدارک کارشناسی کردند و ما تحویل ندادیم، آنوقت شایعه کنند که دیگران مدرک تحصیلی ندارند، و تمام مقالاتی که نوشته اند بدون پشتوانه بوده است. شاید انتشار این نوشتار مسئول سایت بطور غیر مستقیم از نویسندگان خواسته است که از این به بعد پایهء تحصیلات و فتو کپی مدرک تحصیلی خود را در پانویس مقالات خود بگذارند، تا از جو عوام فریبی جلوگیری و کسانیکه آغاز تاریخ ایران را از صفویان، و یا اینکه ادعا میشود که مالکیّت خوزستان و اهواز اعراب هستند، و یا تُرک تباری را بدون دلایل مستند در ایران اینهمه برجسته میکنند، پاسخگو باشند و به پای میز محاکمه کشانده شوند. تا زمانیکه سایت ایران گلوبال برای بالا بردن تیراژ خود بنام دمکراسی به یک آنارشیسم اطلاعاتی اتکا میکند، و مطالب تاریخی و مردم شناسی، و پروسهء سیاسی و فرهنگی روبنایی و قشری کوچه و بازاز ضد ایرانی را تشویق و آنرا در حتّی در بخش ویژهء سایت انتشار میدهد، بحث از پایهء تحصیل و میزان علمی بودن مطالب این نویسنده و یا آن مدرک دار، امری بدون پرنسیپ و بدون مسئولیّت پذیری است، که طبعأ فضای دیالوگ سالم خدشه دار و نزدیک شدن به واقعیّتها با پرده برداری و شکافتن داده ها و شاخص های منجمد شدهء عصر فئودالیته، با روشنفکران سنتّی چپ و راست بدون شناخت علمی روز، امکان پذیر نیست. و طعنه و طنز و عوامفریبی و پراکنده گویی و اسطورهای عشیره ای، رونق پیدا میکند.