الیار عزیز ما همه انساندوستیم

الیار عزیز ما همه انساندوستیم و علاقه مند به ادامه حیات انسانها و رفاه و آزادی آنها هستیم، فرقی که در این میان هست، نهوه دوست داشتن انسانها است، انسانها محصول زمان خودشان هستند، مارکس برای زمان خود یعنی پایان فئودالیزم و شروع سرمایه داری، زمانی که نه کامپیوتری در کار بود و نه سیستیم اینجنریگ در پولوتیک مفهوم داشت ایده آل بود، صمد هم همانطور، من به دنیای تفحص با ماهی سیاه کوچلو وارد شدم و با مادر ماکسیم مبارزه را شنلختم و همیشه در تلاتم بودم و بقول پابو نروادا ایستادن یعنی مردن، کسی که بیاستد تبدیل به گنداب و مرداب می شود، صحیح نیست که ما مثل فاناتیک ها از مارکس یک بت و از صمد یک مقبره بسازیم، من هم مثل شما و اژدر عزیز در همان محیط میدان شاپور و مهدیخانی بزرگ شدم و بعنوان آموزگار در همان مناطق تدریس کرده ام و تمام کوچه پس کوچه های امیریه خاطرات دوران کودکیم را تشکیتل می دهد،