اینجانب از موسیقی «مبتذل» مثل

برای کسب دانش سیاسی به کتاب، ویدئو، سخرانی و مقالات مراجعه می کنیم. دوم جدای عصبانیت یوسف آباذری که بیش از اندازه، تحریک آمیز بود ولی در یک جا کاملا حق دارد او نکته بسیار مهمی را با شجاعت چند بار تکراری می کند که « مردم و دولت در یک اتحاد مقدس بدنبال سیاست ز دایی هستند» و منهم اضافه می کنم از جمله روشنفکران و سیاسیون خارج از کشور هم بطور غیر مستقیم در این کار دست دارند . در حالی که مرکز تقل سیاست و سرنوشت 75 میلیون ایرانی در مذاکرات هسته ای گره خورده است تمام توجه روشنفکران و سیاسیون خارج از کشور برای نجات ریحانه بسیج می شوند !!!! مگر چند تا زندانی سیاسی داریم که تمام فعالیت های شبانه روزی احزاب سیاسی و فعالین سیاسی؛ متوجه آن است؟ ان وقتی که شبی 400 تا 500 زندانی سیاسی در جمهوری اسلامی اعدام می شدند ، احزاب بجای اتحاد در زمینه مسایل حقوق بشری ، شب و روز علیه هم توطئه می کردند / . خلاصه کنم فعایت 50 سال روشنفکری ایران نتیجه چندانی در بر نداشته است . تاریخ 50 ساله روشنفکری ایران ... باندازه دو کتاب است کتاب اول که به قبل از انقلاب ایران برمی گردد داستان «همه با هم » و کتاب دوم که پس از انقلاب تا کنون نوشته شده است : «همه علیه هم و مشغول خاله بازی هستند و به خود ارضایی مشغولند» و پوپولیسم سرفصلهای هر دو کتاب.