آقای تبریزی..شما از من یک

آقای تبریزی..شما از من یک سوال کردید که واقعآ مرا به تعجب آورد چون شما کاملآ به این جواب آشنا هستید. اصلآ تمام انشاء های شما جواب این مسئله را میدهد.. از من پرسیدید که اگر مغز ناتوانم اجازه بدهد که بفهمم که بخاطر گرانی نان در حد بیست برابری از گرسنگی چکار بکنیم؟ جوابش خیلی ساده است . لطفآ کمی صبر بکنید و دندان روی جگر بگذارید و موقعی که ( جهان ) ما « تک میهنی » شد یعنی اسکاتلند با فرانسه, روسیه , ژاپن, امریکا ..بهم پیوستند شما هم مثل من با تناول کردن خوراکی مثل فیله ماهی و خاویار و بوقلمون سرخ کرده استراحت بکنید و با بالا انداختن چند گیلاس ویسکی اسکاتلندی و شامپاین فرانسوی از زندگی لذت ببرید بدون اینکه دستی به داس وچکش بزنید. البته حال شما یک کمی هم از حال ما بهتر خواهد شد بدان جهت که که در جهان « تک میهنی » بعد از خوردن این همه خوراک , به پک زدن سیگارهای برگ « هاوانای فیدل کاسترو»