جناب «اگر» ،
واژه ی «اگر»، اسم نیست. شما چیزی را که زبان اسم نمی داند میخواهید تحت عنوان «نام» قالب کنید؟ یعنی «شعور ادبی» شما در این حد است؟ شما که در عمل فرق اسم را با غیر اسم تشخیص نمیدهید «شعر شناسی» میکنید ؟ از مارکسیسم و آنارشیسم و فروغ حرف میزنید؟ و برای نویسنده ی مطلب پزشک شده و « نسخه ی پزشکی» می پیچید؟ فکر نمیکنید در واقعیت این خود شما هستید که به «قرص پزشک» سخت نیازمندید؟ یا اینقدر وضع تان خراب است که نمیدانید به «پزشک و دارو احتیاج» دارید؟شما
1- اسم نمی نوانید انتخاب کنید!
2- ننوشته اید پزشک هستید. بااین همه پزشک شده «نسخه ی پزشکی »می پیچید!
3- فرق اسم را با غیر اسم نمیدانید ، با این همه «شعرشناسی» میکنید!
4- فروع شناس و شبه فروع شناس میشوید!
5- عالم به مکاتب سیاسی خود را نشان میدهید. و برای نویسنده و مسایل اجتماعی باز «نسخه » می پیچید!
7- پارسها زبان ترکها را ترکی کرده اند؟ حالتان به شدت خراب نیست؟ واقعاً فکر نمیکنید گوینده ی این حرفها نیاز مبرم به روان پزشک دارد؟ آیا نمی خواهید لطف کنید تا دیر نشده خودتان را به متخصص معرفی کنید؟
8- به نویسنده توهین میکنید . و آگاهانه. این نشانه ی دیگری از خراب بودن وضع شما نیست؟
9- شما با «اگر» حرف میزنید. نمیدانید آن را کاشتند ولی سبز نشد. میخواهید «اگر» سبز کنید؟
10- نتیجه اینکه جناب «اگر» ، حرکات شما نشان میدهد « وضع تان نرمال» نیست. دست و پایتان یادتان رفته است!
«اگر-مگر» شما را پاک قورت داده است. وضع دراماتیکی دارید.