جناب «نادر جلیلی» هم در نوشته ی خود قاضی شده و چکش محکومیت بلند کرده است. متهم را پیش از رأی دادگاه مجرم میداند و اصرار دارد پرونده ی اتهامات در رسانه ها پخش شود و «کرامت و حیثیت انسانی و حقوقی او» نقض شود.
ایشان هم از حفظ حقوق بشری و قضایی سر سوزنی آگاهی ندارد. و بر نقض حقوق کوشیده است.
نشان میدهد از زندگی چیزی یاد نگرفته . بااین مایه ها که افراد توسط این «تبلیغات پیش خودی » متعلق به ماقبل تاریخ ، نشان داده اند روشن است که حکومت و چنین مخالفانی دریک چیز مشترک اند:«نقض حقوق قضایی و بشری فرد».
اگر فردا چنین کسانی در ایران کاره ای بشوند به یقین ما با داعش دیگری سروکار خواهیم داشت. کسی که اکنون نتواند -درک نکند- حقوق دیگری را رعایت کند فردا درقدرت ابدا رعایت نخواهد کرد. «چنین گرایشاتی ضد انسانی،و ضد حقوق و دمکراسی»ست و از بقایای « تفکر حکومت داعشی ایران» است.
پاسخ فرهنگ مترقی این است:
« آقاجان! برو دادگاه! عوضی آمده ای. قانون را نقض کرده ای. ضد قانون عمل کرده ای».
بروید کمی تمدن یاد بگیرید. و دست از این بی تمدنیها بردارید.
ایران گلوبال هم شریک جرم است. شریک جرمهایی که «شماها» مرتکب شده اید. و نقض اصول خود که انتشار اتهام به افرد حقی و حقوقی را ممنوع کرده است.
ایران گلوبال به دنبال حفظ حقوق بشری فرد نیست بدنبال «کسب کلیک» بیشتر است. از طرح ماجراها استقبال میکند. چون کلیک میاورد. بنابرین ماهیت انتشار این قبیل چیزها در ایران گلوبال روشن است و هیچ حقانیتی بر اتهام زندگان ایجاد نمی کند.
ایران گوبال با نقض اصول خود توانسته این «فرهنگ عقب مانده و متعفن افشا گری پیش خود» را علنی کند و نشان دهد که چگونه این «فرهنگ خود قاضی خوانده» بوی گند میدهد. این نقطه ی مثبت «سیاست کلیک بیشتر» است. به بهای نقض اصول خود.