Skip to main content

مثل اینکه دیگران خیلی بهتر از

مثل اینکه دیگران خیلی بهتر از
Anonymous

مثل اینکه دیگران خیلی بهتر از دست اندرکاران خود سایت ایران کلوبال وظایف و حق وحقوق آنان را می شناسند و خدا را شکر همه هم که وکیل شده اند و به تمامی امور وارد. به دست اندارکاران پیشنهاد می کنم کار خود را رها کنید و پست و مقام را به این دوستان بدهید. تا همه را سانسور کنند و فقط خودشان بنویسند و بعد هم بگویند به به . اگر سایت جرمی مرتکب شده است شما چرا جوش می زند. طبق گفته خودتان به دادگاه مراجعه کنید. در این مهد دمکراسی به دادگاه شکایت کنید تا پوست دست اندر کاران ایران گلوبال را بکنند و دیگران هم اجازه حرف زدن نداشته باشند. والله اینجورکه از نوشته ها بر می آید جرم سایت هم یکی دو تا نیست. می خواهید همین امشب حمله کنید و درش را ببنید و خیال خودتان را راحت کنید تا جهان شما بشود مهد دمکراسی. در این بین یک مسئله است که به آن اهمیت داده نمی شود و شهادت افراد با نام حقیقی خود است.

خانم همیلی و دیگر زندانیانی که خانم شیرزاد را می شناسد شهادت می دهند که خانم شیرزاد چنین کرد و چنان کرد. افشاکری خانم همیلی از دو جهت حائز اهمیت است یکی اینکه این خانم کار را از توابی گذرنده و تبدیل به نیروی رژیم شده. قضاوت نیست. نقل قول است از خانم همیلی. خانم همیلی می گوید که این افراد باید با گذشته خود برخورد کنند خطاهای خود را در مقابل ملت بازگو کنند و کمک کنند تا اسرار پنهان این جنایت برملا شود. دو اینکه آیا این افراد با رژیم همکاری دارند یا ندارند. این جاست که موضوع اهمیت دوچندانی پیدا می کند. خانم شیرزاد به پرونده پناهجویان دسترسی داشته است. بحث بر سر محکوم بودن یا نبودن نیست بحث بر سر این است که فردی از جانب چند فرد دیگر متهم می شود. از آنجایی که شهادت فردی است اهمیت و جایگاه خاص خود را دارد. حال این دیگران هستند که باید ثابت کنند این شهادت دروغ است. یا اینکه دادگاه رای دهد که شهادت ضد ونقیض است. و اعتبار حقوقی ندارد. اما تا رسیدن به آن مرحله این وظیفه هر انسان آزاده است که افراد دیگر را با این احتمال(تواب بودن، جاسوس بودن) آشنا کند، امکان دسترسی فرد مشکوک به پرونده پناهجویان از ایشان گرفته شود. این حداقل کاری است که باید انجام شود. حق و حقوق پناهجویانی که با خطر مرگ و زندگی در ایران دست و پنجه نرم می کنند و با هزار خطر خود را به کشور دیگر می رسانند، بدون آنکه آنان را در جریان این احتمال قرار دهی پرونده و خودشان را دو دستی تقدیم توابین و یا جاسوسان رژیم کنیم، جرم است و غیرانسانی.درآن حقوق بشرنقض شده. حتی اگر توابین قسم خورده ویا جاسوس بودن این افراد هنوز ثابت نشده باشد، این افراد دیکر صلاحیت و به قولی رای اعتماد نخواهند داشت تا زمانی که پروسه دادگاهی به پایان رسد و حق به حقدار رسد. همه میدانیم که پروسه دادگاه هم به یک روز و دو روز تمام نمی شود. و چنین مسائلی باید به شکلی به افکار عمومی انتقال پیدا کند تا دیگر شاهدان هم به این پرونده وصل شده و نظر خود را ارائه دهند. فرض کنیم سند معتبری در محکومیت و یا در تبرعه خانم شیرزاد در دست من است. چگونه من باید از مسئله آگاهی پیدا کنم، شهادت دهم یا سند و مدرک رو کنم. اگر همه چیز در خفا انجام شود که شاکیان یا شاهدین از ارائه چنین پرونده ای با خبر نخواهند شد. درضمن انقدرهم این کشور و آن کشور نکیند بزرگترین دزدان و جانیان در همین کشورهای اروپائی پنهان شده اند . دولت ها هم ککشان نمی گزد. طوری صحبت می شه که این کشورهای اروپایی وکیل هفت جد و آبادی ما بوده اند. یادتان رفته :کاظم دارابی، از سوی دادگاهی در آلمان به عنوان متهم ماجرای قتل دکتر صادق شرفکندی، رهبر وقت «حزب دمکرات کردستان ايران» و سه نفر از دستياران وی، دستگير و به حبس ابد محکوم شده بود. بعد از 15 سالم و سرحال به خوبی و خوشی آزاد شد و به ایران برگشت و از طرف رژیم هم چه استقبالی ازش شد.