در کامنت بالا نوشته ام :

در کامنت بالا نوشته ام :
«از نظر من :
1- سمینار زبان باید جدا از مراسم موسیقی و شعر باشد.
2-مراسم شعر خوانی یا داستان خوانی هم جدا از مراسم موسیقی»
این در حالت ایده آل است. معمولاً تحقق آن در جوامع دموکراتیک میسر است.
اما در کشوری مثل ایران شرایط فرق میکند. ممکن است همه ی اینها در یک مراسم انجام گیرند و مختصر و مفید.
نظر تئوریک آن است که «انجام هر عملی بستگی به شرایط خودش دارد». هیچ راه حلی برای همه وضعیتها و جود ندارد.