جناب عبادى فرموده اند ايشان وابسته به مجاهدين خلق است ،خوب دوست من انسان يا اطلاعاتى مى شود يا مجاهد خلقى!نمى شود كه هم اطلاعاتى بشود و هم مجاهد خلقى؟ايشان چون چيزى براى نقد نداشته اند،مسله را شخصى كرده اند و چون مسله شخصى شان هم منبع موثقى نداشت اتهامات خودشان را بار منفى داده اند تا خواننده را تحت تاثير قرار دهند،خوب پژوهشگر كه هستند!نوشته اند در خارجه هم هستند،بهتر است هم ما را از نتايج پژوهش هايشان مستفيض سازند و هم كارهاى بهترى كه بلدند و مثمر الثمر مى دانند ارايه بدهند و يا اگر داده اند معرفى بكنند تا ما هم استفاده بكنيم.
اما اينكه اينكار سودمند است يا نه هر كس توجيه اخلاقى خود را دارد!
آيا تجمع تك نفره يا نهايتا ده نفره نسرين ستوده و محمد نوريزاد سودمند است يا توانسته از ديكتاتورى و استبداد بكاهد؟
يا آش هاى پشت پا مادر ستار بهشتى و استقامت اش با تمام سادگى و چين و چروك صورتش كه
يا اعتصابها و نامه هاى زندانيان از زندانها(كه فشار و شكنجه بيشتر براي شخص شان ارمغان دارد) كه از بند شرايط غير انسانى زندان را ندا مى دهند و جنايت حاكميت و استبداد را افشا مى كنند توانسته حاكميت را از شكنجه و اعدام بازدارد؟
كسانى كه درخواست مجوز برگزارى مراسم روز جهانى زبان مادرى را مى كنند آيا خواهند توانست اين مشكل را در يك روز حل كنند؟
شما به نقطه خوبى اشاره كرده ايد نمى توانند و البته اين جواب درست را هر كسى مى داند و شما با اين جواب درست نتيجه نادرست كرده ايد،چونكه شما براستى از پروسه مبارزه يا خبردار نيستيد و يا مغرض هستيد چونكه بى شك كار تك تك اين افراد جدا از اينكه بتوانند نتيجه را خودشان بگيرند يا نه،طغيان در برابر پوچى است،شكستن تابوهاى ظلم و وحشت است،فريادى است كه سكوت وحشتناك حكمفرما را به مبارزه مى طلبد،بهمين خاطر است كه مادر پير ستار بهشتى براى رژيم ترسناك جلوه مى نماياند،عمل سياسى دين كيشوت وار شما فقط در قصه ها و اوهام نتيجه مى دهد،سياست عرصه مبارزه و هزينه است و مسلما هر كس نسبت به هزينه اى كه مى دهد مخير است چه راهى را برگزيند.
پ،ن؛براى پرهيز از سو تفاهم كامنت خطاب به جناب عبادى است،هر چند كه در زير مطلب ائليار نوشته شده است.