چنین بود که تفکر «استقلال»

در چنین فضای سیاسی بود که تفکر «استقلال» مبدل به شعار اصلی انقلاب شد ؛ «استقلالی » که زمینه ساز تاسیس یکی از سیاه ترین حاکمیت مذهبی در ایران شد.انقلاب درست زمانی« پیروز» شد که جهان وارد فضایی از وابستگی و بهم پیوستگی جهانی شد و «جهانی شدن» ما را وارد «عصر دیجیتال_گلوبال کنونی کرد. محمد رضا شاه بی انکه خود بداند به مدلی از توسعه و اصلاحات مبدل شد که نمونه موفق کره جنوبی ، ترکیه ، شیخ نشین های خلیج فارس و...از آن جمله بودند .آری به همین خاطراست که امروز اکثرمردم افسوس زمان شاه را می خورند واین چنین به کلمات نظیر انقلاب واستقلال آلرژی پیدا کرده اند وبدان بد بین شده اند .کار بجایی رسیده که انقلابیون سابق ؛ وابستگی به قدرت های بزرگ را تبلیغ می کنند بدون این که استقلال را در بهم پیوستگی امروزجها ن را بدرستی درک نمایند.به قول معروف به « آنطرف لبه» افتاده اند