این خاطره غمناک اشک بر

این خاطره غمناک اشک بر چشمانم جاری کرد. ای کاش بن مایه فکری گروهی از آزادی خواهان آن دوره از سوسیال دموکراسی تغذیه میشد تا مارکسیسم لنینیسم. سوسیال دموکراتهای شوروی ازاولین قربانیان لنین و لنینیسم بودند. اکثر این عزیزان از دست رفته (مثل خانم صبا) واقعأ صادق وبه نظر میرسد که بی اطلاع از واقعیت بودند. در این بی اطلاعی آن دسته از مهاجران به شوروی (مخصوصأ اعضا حزب توده) که قادر بودند واقعیت حاکم بر شوروی آن زمان را به اگاهی مردم بر سانند مسئولیت سنگین را بر دوش دارند. افسوس که مرغ یک پا داشت:بعد از انقلاب در تبریز ........... میز مشترک گذاشته بودند یکی از کادرها تبلیغ میکرد. مرحوم بی ریا گفت «آن طوری که شما میگویید نیست». عوض اینکه با ایشان بحث متمدنانه بکند سیلی محکمی به أن پیر مرد مرحوم زد...