ائلیار جان! چوخ گؤزل موضوعدو

بحث جالبی است. به نظرم فعالیت روی زبان مادریمان به هر شکلی که باشد، ضروری و شایسته تقدیر می باشد، حتی اگر امروز خواننده ای هم نداشته باشد. بالاخره زمانی می رسد که احساس نیاز به آن مطالب هم پیدا می شود، به امید آن روز. اگر قادربه خواندن متن ترکی دوستانمان نیستیم، این مسئله بر می گردد به صد سال عدم وجود فرهنگستان، آموزش زبان مادری، و خیلی چیزهای دیگر که بایستی اتفاق می افتاد که روی نداد. روی این موضوع خیلی می شود بحث کرد، فقط مثالی می زنم:
به فرض فیزیولوژی گایتون را با این نوع زبان ترکی که شما رویش پافشاری نموده اید نمی شود ترجمه کرد و اگر با یک زبان ترکی تخصصی نوشته شود صد البته که بقال سر کوچه ازش سر در نخواهد آورد. همچنانکه ترجمه فارسی فیزیولوژی گایتون را بقال سر کوچه شیرازی هم متوجه نمی شود..