Skip to main content

آقای احمدی زاده , با تمامی

آقای احمدی زاده , با تمامی
Anonymous

آقای احمدی زاده , با تمامی نکاتی که مرقوم فرموده اید موافقم و لیکن آقای ائلیار معتقدند زبان کتبی باید به شیوه تکلم مردم شهر ایشان که همانند بقیه شهرهای جنوب 99.9 درصد مردمانش به زبان مادری خود را تنها در حد محاوره آشنائی دارند تغییر پیدا کند و نکات اشاره شده را اشکال گرامری واشتباهات بصری املائی تلقی نمی کنند. ایشان واقف نیستند که بر خلاف زبان فارسی ترکی قواعد تلفظ خاصی را دنبال میکند. مثلن استدلال می کنند که باید بجای گئتدیک گددیخ بنویسیم . گئتدیک در تبریز گئددوخ, اردبیل گئتدوک, باکو گئتدوک, زنجان گئتدیک, ارومیه گئددوخ تلفظ می شود. از نظر گرامری تنها گئتدیک صحیح است. گئتدیک از ریشه گئت فعل گئتمه ک ساخته می شود و نوشتن آن با گئد در تضاد کامل با گرامر زبان ماردیمان قرار دارد.e در ریشه گئت در گرامر زبان ترکی از حروف صدادار نرم و düz محسوب می شود و در نتیجه

از چهار پسوند dük, duq, dik, dıq تنها میتوان دیک نرم وdüz را بکار برد. در قاچدیق از از ریشه قاچ از پسوندهای dük, duq, dik, dıq میتوان باید از dıq استفاده گرد د.چرا که ریشه قاچ دارای a یعنی حرف صدادار خشن و düz است و بایستی پسوند با حف صدادار خشن وdüz یعنی dıq اجفت شود. در گوردوک از ریشه gör با حرف صدادارyuvarlaq و نرم از پسوند های dük, duq, dik, dıq تنها از dük با حرف صدادار نرم و یووارلاق میتوان استفاده نمود که می شود gördükو در دوردوق durduq از ریشه دور با حرف صدادار خشن و یووارلاق u تنها نکارگیری duq با حرف خشن و یووارلاق با گرامر زبانمان همخوان است.بخشهای دیگر گرامر زبانمان هم ,همانند قوانین ریاضی دقیق است که باعث تقلیلل احتمال اشتباهات گرامری می گردد. البته در هر شهری از جنوب برخی کلمات را عینن به شکل ادبی و بعضی از واژه هارا به لهجه محلی تلفظ میکنند که در تمامی زبانهای دنیا اینگونه است. بهترین گونه آن نیز زبان ادبیست که بیانگر اشتراکات است. نکته نهائی اینکه علیرغم قتل عام زبانمان در دوران مدرنیسم و پست مدرنیسم , تفاوت لهجه در مناطق مختلف در مقایسه با زبانهای دیگر بسیار کم است.