Skip to main content

برای کار احمدی زاده ی عزیز،

برای کار احمدی زاده ی عزیز،
آ. ائلیار

برای کار احمدی زاده ی عزیز،
در مورد :
1- آوردن برخی کلمات
2- آوردن لهجه های مختلف یا زبانها مختلف
3- بی مکانی، نوشتن
-----------
1- من هم موافقم برخی کلمات داخل شوند یا زنده شوند. اما کلماتی رایج میشوند که در آذربایجان ریشه دارند یا کم استفاده میشوند.
یا اجباراً لازم داریم. «کلا بگیر-نگیر دارند. «آچار» در آذربایجان رایج است. و واژه ی خوبی ست. برخی کلمات از لهجه های خودمان می تواند رایج شود. مثل هاچان=ناواخت=نوخت=ها زامان. بستگی به قدرت انتخاب نویسنده دارد چیزی انتخاب کند که بگیرد. خواننده را نرماند.
2- لهجه و زبانها را در جای خود و با شرایط کاراکتر می توان نوشت. یک کاراکتر ممکن است با چند زبان و چند لهجه ظاهر شود.
3- در بی مکانی کاراکتر تنها زبان کتبی به کار می رود. زبان ادبی یک زبان نه زبان قاطی.تقریبا بدون کلمات نامانوس.
---------

- استعمال لغات مختلف نامانوس در مقاله درست نیست. تنها لغات اجبارا لازم میایند. بهتر است نویسنده به دنبال کلمات خودی باشد.
گرفتن کلمات نامانوس ترکیه-باکو یا جای دیگر نوشته را خراب میکند و خواننده را می رماند. مثال معمای گرامی از کار وارلیق درست است.
در داستان و شعر باید به زبان خودی چسبید. لغات استثنا یی و یا رایج از زبانهای دیگر در صورت اجبار می تواند استفاده شود.
اینها نظر و پیشنهادات من است. و خود میکوشم رعایت کنم.
---------
صفحه ماتی میخاناسی را دیدم.زبان شفاهی تبریز است و خوب. کاراکتر تبریزی «درصورت لزوم» در داستان با این زبان شفاهی صحبت کند زیباست.