کامنتی را جناب توکلی پای این مقاله مبنی بر ( خاورمیانه دستخوش تحولات ) است نوشته اند، من سعی خواهم کرد تا حدی به این بعد بپردازم، به نظر من، ما وارد دورانی شده ایم که دیگر ساختار قدیم ( اقتصاد و سیاست ) قادر به برآورد کردن نیازهای اقتصادی / سیاسی جوامع نیست، این دگرگونی به دلیل ( جهانی شدن ) بر ما تحمیل شده است، در سیستم قدیم، تفاوتهای ساختاری مثل ( فنّ آوری، آموزش و پرورش، هزینههای کار، زیر ساخت و هکذا ) فاکتور برتری کشور / جامعهای بر دیگری بود، در سیستم جدید کاپیتالیستی که جایگزین سیستم قدیم شده، گردش آزاد کار، موافقت نامههای تجارت آزاد، گسترش سرمایگذاریهای زیر بنائی، جذب استانداردها اولویت یافته اند. هر کشور / جامعهای خود را با تغییرات جدید وفق دهد در ( جذب ثروت و به تناوب آن رفاه شهروندان ) نسبت به دیگران پیشی خواهد گرفت، ناا بسامانیها و
کامنتی را جناب توکلی پای این
کامنتی را جناب توکلی پای این
Anonymous
و بی ثباتیهای کشورها و جوامع، هول این ( پارادایم سیستم ) به وجود آمده اند. من در کامنتهای قبلیام همیشه تاکید میکردم در دنیایی امروز، ( منطقه بودن شرط ) است. دیگر دوران بومی گرائی در هر بعدی سپری شده.