(دنباله) ..... روشن است که

..... سیاسی، رفع حصر از زهرا رهنورد و ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، پشتیبانی از جنبش زنان، خود را جزو جنبش سبز دانستن و دفاع از آن، دفاع از حقوق ملی ـ قومی، پشتیبانی از جنبش دانشجوئی، دفاع از مبارزه روزنامه نگاران عليه سانسور، مبارزه عليه فساد حکومتی و فساد اقتصادی، حفظ محيط زيست، توقف بدرفتاری با مهاجران افغان، توسعه کارآفرینی و ..... ) نوشته شده اند، پس با این روال کی نوبت به براندازی رژیم دوزخی ولایت فقیه در (مطالبات و سیاست های) سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت خواهد رسید؟ و برای نابودی این رژیم چه باید کرد؟ آیا برای نابودی رژیم گدایان مفت خور آخوندی باید کار فرهنگی کرد؟ جنگ مسلحانه به راه انداخت؟ اعتصابات کارگری به راه انداخت؟ و ..... ؟! همچنان که دیده می شود در هیچ یک از بخش های (مطالبات و سیاست های) سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت برنامه ای برای براندازی رژیم دژخیمان و شکنجه گران یافت نمی شود! حتی می توان گفت از زمان برپائی سازمان فدائیان خلق ایران - اکثریت یک بار نیز دیده نشده است که این سازمان برنامه ای برای براندازی رژیم آخوندی را نه در میدان کردار که حتی در گفتار و نوشتارش داشته باشد! هزاران تن از وابستگان به فدائیان در گروه های گوناگون اکثریت و اقلیت و ..... از سوی رژیم آخوندی دستگیر، زندانی، شکنجه و اعدام شده اند اما آیا تا کنون دیده شده است کسانی که خود را فدائی می نامند حتی برای آن که کین خویشان و یارانشان را بگیرند با شلیک تیری و یا با ترکاندن بمبی یکی از دژخیمان رژیم را بکشند؟ نه! دریغ از انجام چنین کارهائی! تنها کاری که اکثریتی ها و اقلیتی ها انجام می دهند برگزاری گردهمائی برای بزرگداشت اعدام شدگان در تابستان ۱۳۶۷ و خواندن سرود و آواز و پذیرائی از شرکت کنندگان در آن گردهمائی ها با کیک و شیرینی و قهوه و نوشابه است! نه تنها برنامه ریزی برای به رگبار بستن دژخیمان رژیم آخوندی تا کنون جائی در کردار فدائیان نداشته است که حتی در گفتار و نوشتار چنین کسانی هیچ سخنی از چنین چیزهائی گفته و نوشته نشده اند! در زمان رژیم پادشاهی برخی از بنیانگزاران سازمان چریک های فدائی خلق ایران به پاسگاهی در سیاهکل تاختند، تا اکنون ده ها برابر بودجه ای که برای تاختن به آن پاسگاه به کار رفت هر سال در سالگرد آن رویداد کسانی که خود را وابسته به فدائیان می دانند در کشورهای گوناگون برای بزرگداشت آن رویداد هزینه می کنند اما چنین کسانی نه تنها برای به راه انداختن یک سیاهکل دوم برای نابودی رژیم آخوندی کاری نمی کنند بلکه در این باره سخنی نیز نمی گویند! سخن کوتاه، برنامه برای براندازی رژیم ولایت فقیه جائی در کردارها و گفتارها و نوشتارهای اکثریتی ها ندارد! ********** از یک سو دوستان اکثریتی خود را دشمن رژیم آخوندی می نامند و از سوی دیگر سخنانی می گویند و می نویسند که برابر با پذیرش این رژیم است! به این سخنان نگاه کنید: ( ..... دولت روحانی با سیاست رفتن به پای میز مذاکره و رسیدن به توافق ..... در پای ميز مذاکره نشست که مثبت و به سود منافع ملی بود! ..... ) ، ( ..... ما از مذاکره و توافق میان جمهوری اسلامی ایران و کشورهای ١ + ۵ که ناظر بر تأمين منافع ملی ايران باشد حمايت می کنيم! ..... ) ، ( ..... ما از اقدامی که دولت روحانی به سود منافع ملی، مصالح جامعه و روندهای دموکراتيک انجام دهد استقبال می کنيم! ..... ) ، ( ..... انتخابات مجلس شورا سال آتی برگزار می شود ..... ما بر شرکت فعال در کارزار انتخابات مجلس ..... تأکيد داريم! ..... ) باید به این دوستان اکثریتی گفت که دوستان، به کجا چنین شتابان؟! دشمنی با رژیم ولایت فقیه و رژیمی که هزاران تن از فدائیان را دستگیر، بازجوئی شکنجه و اعدام کرده است کجا و نوشتن این............کجا؟! .....