جناب تبریزی

یا اینکه درک این موضوع هم برای شما سخت است؟
آخر چطور یک حزب و یک سازمانی که اعتقادی به ترور و مبارزه مسلحانه نداشتند می توانستند به عوامل جمهوری اسلامی و سران آن شلیک کنند و یا آنها را ترور کنند؟ آنهایی هم که این راه و روش را قبول داشتند و شلیک کردند و ترور کردند و منفجر کردند چه دسته گلی به سر مردم ما زده اند؟ بجز اینکه هزاران نفر از بهترین فرزندان و رزمندگان راه عدالت و آزادی را به قتلگاه فرستاده و به کشتن داده اند؟
ایکاش به جای اینهمه دراز نویسی بی در و پیکر و درهم و برهم، همین اسناد را نقد می کردید و نقاط ضعف و قوت آنها را نشان می دادید. ولی دریغ از یک سطر نقد. آن چیزهایی هم که در رد نظرات اسناد نوشته اید، مستدل نیستند بلکه شعارهایی هستند که دشمنی و کینه و نفرت شما را از اکثریتی ها نشان می دهد.
در مورد فدرالیزم هم می توانم بگویم که کار شما الگوبرداری است از کشورهای دیگر. مگر ایران آمریکاست؟ مگر اروپاست؟ ایران ویژگی های خودش را دارد. هر نوع سیستم اداری غیرمتمرکز در ایران، بدون هیچگونه تردیدی با مسائل ملیتها و اقوام گره خورده است. کسی که ویژگی های ایران را درک نکند، فقط می تواند با هماهنگ با جمهوری اسلامی به مذمت و تمسخر زبان مادری انسانها بپردازد و آنها را زبان خاله ای و عمه ای و... بنامد و مسخره کند و یا کسانی را که خواستار حقوق خود هستند، میلیاردرزاده هایی معرفی کند که همیشه مشغول خوردن کباب و ویسکی هستند.
چه خوب می شد اگر انسانها قبل از اینکه حرفی را بر زبان می آورند و یا می نوشتند، کمی در باره آنها فکر می کردند!!!